________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तिः |
peecemezeeroecococces
| पत्तो बाहिं करेइ दढवेढं । भयकंपमाणमाणसमेसा एवं विचितेइ ॥२॥ धन्ना ते गामागरपुरखेडमडंबपट्टणपएसा । सो जेसु डमरवेराइवारओ विहरए वीरो ॥ ३ ॥ जइ जयजणनयणाणंददाणदुवारदसणो देवो। इह एइ तो करेमि निएच्छिअं निच्छियं हच्र्छ
जा सा सा ॥४॥ सुकयपरंपरपा(मा)णीहिं, पेल्लिओ तीए तत्थ पत्तो सो। अमरेहिं समोसरणे, पवरे रइअंमि आसीणो ॥५॥ अह
सेतिकथायां पुरि दूरे सेणानिवेसमाधाय चंडपज्जोओ। पहुणो वंदणवडियाए, झत्ति पत्तो समोसरणं ॥६॥ हरिसभरनिब्भरंगी, मियावई |
चित्रकारवच्छवच्छरायजुआ। विवरियनयरिदुवारा, उवागया पहुमुवासेउं ।। ७ ।। सनरामरासुराए, परिसाए सामिणा तओ तीए । पारद्धा
वरलाभः । धम्मकहा, गिराए गंभीरधीराए ॥८॥ पत्ते खेत्तकुलाइनिम्मलगुणे माणुस्सजम्मूसवे । संजोगंमि जुगप्पहाण गुरुणा सद्धिं च लद्धे धुवं ॥१॥ मोत्तूण परमप्पमायमइरामोहं कुबोहं बुहा । संसारतकरे करेह, न कहं धम्मम्मि निव ! उज्जमं ।। ११० ॥ धम्मो संचियपावपंकपडलीपक्खालणे पञ्चलो । धम्मो निम्मलमंगलावलि कलानिप्पायणे निच्चलो ॥ ५ ॥ धम्मो कामदुहा निहाणमणहं चिंतामणी पाणिणं । धम्मो सग्गपवग्ग-संगमसुहं साहेइ निस्संसयं ।। १२ । सो एसो पढमो महव्वयमओ हिंसानिरासाइओ। साहूणं अवरो अणुव्वयमओ सड्ढाण नाणाविहो ॥ १३ ॥ पञ्चक्खाणमणुक्खणं पइदिणं दीणाइदाणुजमो । वक्खाणस्सवणं गुरूण पुरओ झाणेकताणकमो ॥ १४ ॥ रागहोसविसायकोहविकहाकंदप्पदप्पाइणं । दूरे वजणमजणं, पइदिणं दक्खिन्न(त्त)दिक्खाइणं |॥५॥ पारंभो परमेट्ठिपंचगपरावत्ते सुतत्ते तहा। कारुन्नं करुणारिहेसु, स इमो मग्गोऽपवग्गोचिओ ॥ १६ ॥ एत्थंतरंमि एगो, धणुद्धरो पामरो ठिओ दूरे। पुच्छइ मणेण भणिओ, जिणेण पुच्छेसु वायाए ॥ १७ ॥ पायडमपारयंतो, पुच्छेउं लज्जमाणओ तो सो। भयवं ‘जा सा सा सा,' पुच्छइ च्छन्नक्खरगिराए ॥ १८॥ पच्छाएसं तं चेव, तस्स सामी वि वज्जरेइ तओ। पुच्छइ पणमेउं गोयमो वि परमत्थमेयस्स ॥ १९॥ भयवं 'जा सा सा सा' खांसा भासा कया इमे तु(नु)मए। परमत्थं 'वित्थरओ, एत्थ समत्थेसु ताव महं ॥ १२० ॥ दिसइ पहू चंपाए, सुवन्नगारो जुवासि थीलोलो। रमणीयं कन्नं जं जमिक्खए |"
१ समत्थेसु पसिऊणं कहसु DI
coecemezoelaeoeaezae