________________
શ્રી મૃગાપુત્રીયાધ્યયન-૧૯
चवेडमुट्ठिमाईहिं. कुमारेहिं अयं विव ।। ताडिओ कुट्टिओ भिन्नो. चुण्णिओय अणंतसो ॥६७॥ चपेटामुष्ट्यादिभिः कुमारैरज इव । । ताडितः कुट्टितो भिन्नश्चूर्णितश्चानन्तशः ।। ६७ ॥
અર્થ—લુહારે જેમ ઘન વગેરેથી લેઢાને કૂટ, મારે, છેદે અને ટૂકડા કરે; તેમ લપડાક-મુઠ્ઠી આદિથી મને માર્યો, કૂટ, છે અને મારા નાના નાના ટૂકડા કર્યા હતા. (१७-१६०)
तत्ताई तम्बलोहाइ, तउआई सीसगाणि य । पाइओ कलकलंताई, आरसन्तो सुभेरवं ॥६८॥ तप्तानि ताम्रलोहानि, पूणि शीशकानि च । पायितः कलकलन्तान्यारसन्सुभैरवम् ॥ ६८ ।
मथ-तपास तमु, बाटु, सासु वगेरेना ॥२माગરમ કલકલ શબ્દ કરતા પ્રવાહી રસે, ભયંકર સત્કાર કરતા सेवा भने पीडामा माव्या उता. (६८-६६१) तुहप्पियाई मंसाई, खंडाई मुल्लगाणि य । खाविभो मि समंसाई, अग्गिवण्णाईणेगसो ॥६९॥ तव प्रियाणि मांसानि, खंडानि सोल्लकानि च । खादितोऽस्मि स्वमांसानि, अग्निवर्णान्यनेकशः ।। ६९ ॥
અર્થ–કેમ, તને માંસ–ખંડ રૂપ અગ્નિમાં પાકેલું માંસ પ્રિય હતું ને?-એમ યાદ કરાવીને મારા શરીરમાંથી કાઢી–કાપી, ઉષ્ણ હોવાથી અગ્નિવર્ણવાળું મારું માંસ મને अने १२ १११वामी माव्युडतुः (१८-१९२)
