________________
१५९ यस्यापि योऽपरो भेदश्चित्रोपाधिस्तथा तथा ॥
गीयतेऽतीतहेतुभ्यो धीमतां सोऽप्यपार्थकः ॥ ७॥ ततः स्थानप्रयासोऽयं यत्तद्भेदनिरूपणं ॥ सामान्यमनुमानस्य यतश्च विषयो मतः ॥ ७४ ॥
अर्थ—ए अविद्यादिक त्रणना वली बीजा भेद कल्पनाये अनेक थाय छे, तेथी अनेक प्रकारनी उपाधी निपजे, तेम तेम जाणिये जे हेतुनो अभाव थाय छे, पण ते उपातिभेद पंडितने निरर्थक छे एम जाणवू ॥ ७३ ॥ तेथी आ स्थाननो जे प्रयास ते भेदनुं निरूपण करवाने अनुमाननो विषय ते सामान्य जाणवो केमके ज्यां अनुमान प्रमाण करिये त्यां सामान्यपणे उपयोगी होय तेबारे अनुमान विषयनो अभाव थाय ॥ ७४ ॥ संक्षिप्तरुचिजिज्ञासोर्विशेषान बलंबलम् ॥
चारिसंजीविनीचारज्ञातादत्रोपयुज्यते ॥७५॥ जिज्ञासापि सतां न्याय्या यत्परेऽपि वदंत्यदः ॥ जिज्ञासुरपि योगस्य शब्दब्रह्मातिवर्त्तते ॥ ७६ ॥
अर्थ-जेम संजीवनी नामा चारो जे घासबुटी तेने ओलखनारी मोटी स्त्रीये ते बुटीने योगे भरिने पशु अवस्थामांथी पुरुष बनाव्यो, तेम संक्षेप रूचिवालो विशेष बलवान केवारे कहेवाय ? जेवारे तेनी प्रीति साचे साची होय तेवारे कहेवाय पण साची प्रीति विनानुं विशेष बल ते बलमां न गणाय ॥ ७५ ॥ माटे ए त्रण जे कामादि योग तेने विषे सत्पुरुषे जाणपणुं राखq उचित छे. परदर्शनीनुं कहेवू पण एवं ज छे. हे अर्जुन ! जे पुरुष ज्ञानयोगने जाणवा इच्छे ते पुरुष परमात्मानी दिशाने पामे ॥ ७६ ॥