________________
< < < <
܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀܀
तत्य मं कप्पियं, तं जहा; मुग्गसेलो पुख्खलसंवट्टतो—य महामहो जंबुद्दीवपमाणो तत्य य नारयत्याणीतो कसहं आजोए मुग्सेलं जणति ॥ ७ ॥ तुज्म नामग्गहणे कए पुख्खनसंवट्टतो जण जहा णं एगाए धाराएविराएमित्ति, नह्मीति नावार्थः ॥ ॥ सेलो जप्पासितो नण, जश्मे तिनतुसतिनागपि उल्ले तो नामनवहामि ॥ ५ ॥ पञ्चामेहस्स मूढे जण मुग्सेसवयणाई, ततो सो कुवितो सव्वायरेण जुगप्पमाणाहिं धाराहिं वरसिनमारको ॥ १० ॥ सत्तरत्तेवुट्टो चिंते - याणिं गतो सो वरागोत्ति वितो, श्यरो मिसमिसंतो उजनतरो जातो दिप्पिनमारको नण जोहारोत्ति, मेगो बजितो गतो ॥ ११ ॥
तेमां आ कहिपत दृष्टांत जे ते केहे . मगशेखीओ पाषाण मग जेवमो हतो, तथा पुष्करावर्त महामेघ | जंबद्धीप जेवमो हतोः तेने नारदे अहीं बावीने परस्पर कलह कराव्योः पठे ते मगशेलीआने कहे छ। ॥७॥ | तारूं नाम ग्रहण करवायी पुष्करावर्त्त मेघ कहे जे के, हुं तेने मारी एक धाराथी गळावी नावं, अर्थात् नष्ट करूं 18
॥ ७ ॥ त्यारे मगशेलीओ गर्व लावीने कहे जे के, जो मारा तितुष मात्र जागने पण ते गळावे, तो हुँ मारुं नाम पण धारण करूं नहीं ॥ ॥ परी मेघ पासे जड्ने नारदे मगशेलीयानां वचनो कयां तेयी ते कोपायमान थप्ने धोसरा जेवकी धाराओथी सर्व प्रकारना आदरे करीने वरसवा लाग्यो ॥१०॥ सात रात मुधी वरस्या बाद ते विचारवा लाग्यो के, हवे ते वराक एवो मगशेलीओ नष्ट थयो हो, एम विचारी ते बंध पड्यो एटनामां तो ते | मगशेलीयो चकचकाट करतो वधारे नज्ज्वल थयो, तया दीपायमान याने मेघने जुहार करवा लाग्योः त्यारे मेघ | सज्जायमान था चालतो थयो ॥११॥
श्री उपदेशरत्नाकर.
