________________
પણ રૂપ-બલ-શ્રુત-મતિ-શીલ-વૈભવથી રહિત જોઇને અવશ્ય કુલમદનો ત્યાગ કરવો જોઇએ.
(લોકપ્રસિદ્ધ ઉત્તમકુળમાં ઉત્પન્ન થવા છતાં (૧) શરીર રૂપથી રહિત=કઢંગુ કે કાળું મેશ જેવું હોય, (૨) શરીરમાં જરાય તાકાત ન डोय, (3) शाखशानथी २रित डोय, (४) 21सनो मोथभी२. डोय, (५) सहायानो ७iटोय न डोय, (६) अन्न भने तिने ३२ डोय, मेj એવું ઘણું વૈષમ્ય જોવા મળે છે. આવું જોઈને કુળમદનો ત્યાગ કરવો
मे.) (८3) यस्याशुद्धं शीलं, प्रयोजनं तस्य किं कुलमदेन ? । स्वगुणाभ्यलङ्कृतस्य हि, किं शीलवतः कुलमदेन ? ॥ ८४ ॥
अपिच-यस्य जीवस्याशुद्धम्-असच्छीलं असदनुष्ठानं प्रयोजनं तस्य किं कुलमदेनेति व्यक्तम् । पक्षान्तरमाह-स्वगुणैः शीलपरिपालनरूपैरभ्यलङ्कृतोभूषितस्तस्य हि-यस्मात्कि शीलवतः कुलमदेनेति ॥ ८४ ॥
ગાથાર્થ– કારણ કે જેનું આચરણ અસત્ છે તેને કુલમદથી શું પ્રયોજન છે ? અને સદાચાર પાલન રૂપ સ્વગુણોથી વિભૂષિત એવા સદાચારીને (५४) दुसमाथी शुं प्रयो४ छे ? (८४)
अथ रूपमदपरिहारमाहकः शुक्रशोणितसमुद्भवस्य सततं चयापचयिकस्य । रोगजरापाश्रयिणो, मदावकाशोऽस्ति रूपस्य ॥ ८५ ॥
को मदावकाशोऽस्ति ?, न कोऽपि गर्वप्रसरो विद्यते । कस्य सम्बन्धी ? रूपस्य । कीदृशस्य ? शुक्रशोणिताभ्यां-पितृमातृजुगुप्सनीयशरीरावयवाभ्यां सकाशात् समुद्भवस्य-प्रादुर्भूतस्य । तथा सततम्-अनवरतं चयापचयिकस्यचित्यपचितिधर्मकस्य । तथा रोगजरयोः पूर्वोक्तयोरपाश्रयिणः-स्थानस्येति ।। ८५ ॥
હવે રૂપમદના ત્યાગને કહે છે१. तथा ते शत होने, अर्थात् अत्यंत ४२५॥थी ने.
પ્રશમરતિ • ૬૬
