________________
(૧૭૩)
ન્યાજ છે; ને પીડિત જેવી આ સ્થાને બેઠી છે તેથી એમ ધારું છું કે મર તને તેનાં બાણથી પીડે છે–૧૪૫
કીયા ભાગ્યશાલીને તેં તારા નયનથી પીધો છે ? કે જેથી તારી " આવી અવસ્થા થઈ છે; ને અનંગના તાપે અશ્રુ સૂકાઈ ગયાં છે, તથા શ્વાસના તાપથી હોઠ ફીકા પડી ગયા છે–૧૪૬
અથવા, હે સુભ્ર ! આ સ્થલમાંના કોઈ દાણ ફલને સુંદર જાણી સુંધ્યું છે ? કે સપ્તછદનું પુષ્પ રમણીય જાણું સુંધ્યું છે ? શાથી તું દુમાય છે ?-૧૪૭
તારો વલ્લભ તને મા પડે, સ્મર તને મા નડે, વ્યાધિ તને મા ડે, કોઈ ગૂઢ આધિ તને મા ફોલી ખાઓ, માટે તું તારી પીડા કહે ને એમ દુઃખનો ભાર વહેચીને ઓછો કર–૧૪૮
જેના ઉપર તેં રતિ બાંધેલી તેણે શું તીર્થમાં સર્વસ્વનું દાન કરી દીધું છે કે તપશ્ચર્યા ગ્રહણ કરી ? મારી ઉત્કંઠા બહુ વધતી ચાલે છે –૧૪૮
જેને ઉમાયે વર આપ્યો છે, હવે આ છે, સ્મરે આપ્યો છે, એવા કોને તે દ્રષ્ટિ અપ છે, મન સોંપ્યું છે, ને યશ સ્વાધીન કર્યો છે? -૧૫૦
મારા ઉપર અમસાદ કરશો મા, કે મારા વિષે કાંઈ વિરુદ્ધ ભાવમા જાણશો, એમ રાજાએ કહ્યું એટલે શરમાઈ જઈને એણે પોતાની સખીને બોલવાને ઈસારો ભમરથી ક–૧૫૧
સખીએ કહ્યું કે જેમ કોઈ મિત્ર બોલે તેમ તમે બોલેલા છો આને તમે જે પૂછવું તે એના ઉપર અનુગ્રહ કર્યો છે, ને એમ તમે સભજનમાં શોભો છો–૧૫૨
સાંભળવાની ઇચ્છા હોય તે અવહિત થાઓ, ખા મારી સખી ઉજજવલ કદંબકુલને દીપાવે છે–૧૫૩
