________________
પ્રમાણે! અને જૈન શાસ્ત્રાના વિભાગ
થાય, કહેવાની વસ્તુ સમજાય તે શ્રુતજ્ઞાન છે. એ શાસ્ત્રથી થાય, કોઈના ઉપદેશથી યા સલાહ કે શિખામણથી પણ થાય. જ્યાં જ્યાં ઉપદેશ આગમ વગેરેને અનુસરીને જ્ઞાન થાય ત્યાં ત્યાં તે શ્રુતજ્ઞાન છે.
૧૯૫.
શ્રુતજ્ઞાનના ૧૪ ભેદ છે. અક્ષરશ્રુત, અક્ષરથી મેધ થાય તે. અનક્ષરશ્રુત-ખુંખાર કે માથું આંગળી આદિની ચેષ્ટા વગેરેથી એધ થાય તે. સજ્ઞિશ્રુત-મન સંજ્ઞાવાળાને થાય તે; અસ નાિશ્રુત—એકેન્દ્રિયાદિ જીવાને થાય તે;
સભ્યશ્રુત--સમકિતીના શ્રુતબેધ, મિથ્યાશ્રુત મિથ્યાત્વીના શાસ્ત્રબેાધ, ૭ સાદિશ્રુત-ભરતાદિ ક્ષેત્રમાં આદિ. પામનાર શ્રુત; અનાદિશ્રુત મહાવિદેહમાં અનાદિથી ચાલ્યું આવતું શ્રુત; છે સપ વસિતશ્રુત નાશ પામનારું શ્રુતજ્ઞાન; અપ વસિતશ્રુત--અવિનાશી શ્રુતધારા; ગમિશ્રુત-સરખા ગમ યાને આલવા(ફકરા)વાળું શ્રુત, અગમિકશ્રુત-એથી ઊલટુ'; અંગપ્રવિષ્ટશ્રુત-આચારાંગથી દૃષ્ટિવાદ સુધીના ૧૨ અંગનું શ્રુત; અનંગપ્રવિષ્ટશ્રુતઅગ બહારના ‘આવશ્યક આદિ શાસ્ત્રનું શ્રુત॰
સમ્યક્ શ્રુતમાં જિનાગમા તથા જૈન શાસ્ત્રા આવે, મૂળ એ સજ્ઞ શ્રી તીથી કરદેવની વાણીમાંથી પ્રગટેલા છે. માટે સમ્યક્ છે.
૪૫ આગમ :—તીર્થ"કર ભગવાન સંસારવાસ તજીચારિત્ર અને ખાદ્ય-આભ્યંતર તપની સાધના કરીને વીતરાગ સજ્ઞ અને છે,પછી એ ગણધર શિષ્યાને ઉપન્નઈ વા
'
