________________
૨૧૪
આ નામ સિદ્ધસેન દિવાકરનું જ છે એ વાતની પ્રતીતિ કરાવે છે. અંતમાં તો હરિયાળી રચનારા તરીકે મેં મારો પરિચય આપ્યો છે.
- દિગંબર જૈન (વ. ૪૫, સં. ૮)
(૩૬) સૌમ્ય-હરિયાળી હંકાર' રડતો “હરડેમાંનો સ્થાન ગણે મુજ અન્તિમ રે; સૂરિવર્યના આદિમ વણે એને અપ્યું સાત્ત્વન રે. ૧ એ ઊષ્માક્ષર ગાજે પ્રાણે, સધ્યાક્ષરનો અર્થ રે, સાધે મૈત્રી આપની સાચે, સ્વર ને વ્યંજન રાચે રે. ૨ ઓક્યાક્ષર પણ સંગે સ્વરની રંગે અત્રે આવે રે; સુવર્ણ રચાયું વાર ન લાગી “જય જય જનતા ઉચરે રે. ૩ કળા અધૂરી પૂરણ કરવા શશી નભેથી ઊતરે રે; સત્કારે એ પડક્ષરીનેઃ પંક્તિ દશેની જામે રે. ૪ કંચનનો યદિ ઊગે ભાન આનંદ ઉરે વ્યાપે રે; સુવર્ણવિહુનાં દર્શન લાધ્ય આનંદસિંધુ નાચે રે. ૫ અસ્મિતાનો મંત્ર સુણાવી ગુર્જર જનને સૂરિ રે; સ્વતંત્ર કરતા સર્વે તને જ્યોતિર્ધર એ ઝવે રે. ૬ સૌમ્યતંદ્રની હરિયાળી આ ગ્રથી ચંદ્રિકાબો રે રે; નર્મદનગરે ચતુર્થ વર્ષે સહસ્ત્રયુગથી અધિકે રે. ૭
વિ. - આ હેમચન્દ્રસૂરિની હરિયાળી છે. હરડે' શબ્દમાંનો “હ એ વર્ષોમાં અન્ય છે. એથી એ જાણે રુદન કરતો હોય અને હેમચન્દ્રસૂરિના નામમાં પણ પ્રારંભમાં “હું છે એ અક્ષરે એને જાણે આશ્વાસન આપ્યું હોય એવી અત્ર કલ્પના કરાઈ છે. - ૧
