________________
૧૬૦
દુર્મતિ દાદી, મત્સર દાદા, મુખ દેખત હી મૂઆ, મંગળરૂપી વધાઇ વાંચી, એ જપ બેટ્ટા હુઆ. અવધૂ. ૫૨૫ પુણ્ય પાપ પાડોશી ખાયે, માન-કામ દોઉ મામા, મોહનગરકા રાજા ખાયા, પીછે હૈ પ્રેમ તે ગામા. અવધૂ. ૫ગા ભાવ નામ ધર્યો બેટા કો, મહિમા વણવ્યો ન જાઇ, આનંદધન પ્રભુ ભાવ પ્રગટ કરો, ઘટ ઘટ રહ્યો સમાઇ. અવધૂ. ૫૪૫
પા. ૨૫ અ. ગ્રં. પૃષ્ઠ-૧૭૭
અર્થ : હે અવધૂ! વૈરાગ્ય નામનો બેટો-દીકરો થયો જેણે શોધી શોધીને, ખોળીખોળીને આખું કુટુંબ હડપ કર્યું-ખલાસ કર્યું. એણે માયાને મમતા ખાધી, સુખ-દુઃખ નામના બન્ને ભાઇઓને ખાધા. એણે કામ-ક્રોધ બન્નેને ખાધા અને વળી તૃષ્ણા-બાઇને પણ ખાધી.
(૧) ભાવાર્થ : પુત્રો બે પ્રકારના છે. કપૂત (કુ-પુત્ર)-કુળનો ઘાત કરનાર ને સપૂત (સુપુત્ર) કુળને અજવાળનાર, સાત પેઢીને તારનાર. કૃત્રિમ-સ્વાર્થી નાલાયક કુટુંબી-જનોને મારી કૂટી બહાર ધક્કેલી દે એવો વૈરાગ્ય બેટો-સુપુત્ર જન્મ્યો જેણે થઇ બેઠેલા દાદા-દાદી, ભાઇ-ભાભી વગેરે દરેકને શોધી શોધીને દૂર કરી દીધા.
સંસારીનું કુટુંબ માયા-મમતા, સુખ-દુઃખ, કામ-ક્રોધ-તૃષ્ણા વગેરે. વૈરાગીનું કુટુંબ તદ્ન જુદું. શમ, સંવેગ, કરુણા, અનુકંપા, પ્રેમ, સ્નેહ, · શાંતિ, સ્થિરતા, અને પ્રસન્નતા, વિષય-કષાયોનો નાશ, રાગ,-દ્વેષ-જન્ય કુટુંબીઓનો નાશ.
માયા ને મમતા ચેતનરાજની માસીઓ થઇ બેઠેલી. વૈરાગ્ય બેટો,
