Page Text
________________
ઝાંઝવાનું નીર.]
(૧૪)
[ ઝાં નૂડ, ઢાની સાંકળ પહેરાવવામાં આવે છે તે ઉ. ઝાડપંચાણું, વાંદરું એક ઝાડથી બીજે ઝાડ પરથી) કેદી થવું; પગમાં બેડીઓ પહેરવી. | એમ પાંચ અથવા કેટલાંક ઝાડપર કુદાકુદ
“દુર્ગપાળ, વિજયપાળને કહે કે માલ- | કરી મૂકે છે તે ઉપરથી સાધારણ રીતે મતા જપ્ત કરી બાયડી છોકરાંની સાથે | એકને એક જગાએ સ્થિરતાથી બેસી ન એને ઝાંઝરિયાં પહેરાવી કેદ રાખે.” રહેવાય એવા સતપતીઆ અને ઉદમાતી આ
મુદ્રારાક્ષસનાટક. બાળકને વિષે બોલાય છે. ઝાંઝવાનું નીર, દૂરથી લાભદાયક જણાય ઝાડપટ્ટી કરવી, ખુબ ધમકાવવું; ઝાટકી પણ પાસે જઈએ તે તેમાં કાંઈ ન હોય | નાખવું; ળ કાઢી નાખવી; સખત ઠોક એવું જે મિથ્યા તે; ફાંફાં.
દેવા.
૨. ખુખ માર મારી પાંશ કરવું. (મેદાનમાં ખારાટવાળી જમીન પર પાણીને ભાસ થવાથી થાક્યાં પાક્યાં મૃગ
ઝાડપર ચઢવું, છાપરે ચઢવું; પતરાજર
થવું; ખોટી મેટાઈ દેખાડવી, બહેકી જવું; તૃષા મટાડવા તે તરફ દોડે છે પરંતુ પાસે જઈ જુએ છે તે જમીન જ હોય છે અને
ફુલાઈ જવું; મગરૂર બનવું, વંઠી જવું; ફાટી એ રીતે તે ભૂલાવામાં પડી જવ ખુએ છે
જવું; મર્યાદામાં ન રહેવું. તે ઉપરથી.)
તને મેઢે ચઢાવીને જવા દઇએ છીએ
ત્યારે એક ઝાડ પર ચઢી બેસે છે.?” ઝાંપે ઝડ, પિતાની એકાદ વાતને લંબાવી
ભામિનીભૂષણ. લંબાવી મોટી કરવી–પિતાની જ વાત લંબામાં કરવી. “એ વળી એનો જ ઝાંપે ઝુક્યા !
ઝાડું ખાવું, નિરાશ થવું; ઉમેદભેર છતાં
એકદમ નાઉમેદ થઈ જવું અંજાઈ જવું, કરે છે. ”
હાર ખાઈ જવી; ન ફાવવું; “ તેણે ઝાડુ ઝાટકી નાખવું, સારી પેઠે ઠપકો આપ; | ખાધું, તે ઝાડુ ખાઈ ગયો.”
સપડાવવું; ધૂમાડે કાઢી નાખે, ખુબ ઝાડે ઝપટે જવું, ઝાડે જવું, હાથ પગધેવા, ધમધમાવવું.
| દાતણ કરવું, વગેરે સવારમાં ઉઠીને જે પહેલું ૨. માર મારીને હલકું-પાંશરું કરી કામ કરવાનું તે કરવું. નાખવું.
“ઝાડે ઝપટે જઈ આવી ને મેં હાઈ ઝાડ ઉગવાં બાકી છે, દુઃખ તે ઘણું પડયું લીધું.”
અથવા એટલું પૂડી ચૂકયું કે માથે દુઃખનાં ઝાડે ફરવા જવું, લોટે જવું; અઘવા જવું; ઝાડ ઉગતાં હોય તો નિશાની રહી જાય. | પોટલિયે જવું. કળશિયે જવું. ઝાડે જવું
જે કે સગુણસુંદરીએ પૈઢાવસ્થામાં | ફરવું પણ કહેવાય છે. પ્રવેશ કર્યો હતો અને તેને માથે દુઃખના | ઝાડે જગલ જવું પણ બોલાય છે. ઝાડ ઉગવાં બાકી રહ્યાં હતાં તે પણ તેને ઝાડો ઝપટે કરે, જેને મેલું વળગ્યું હોય દેખાવ હજુ સુધી નવવના નારીના જેજ | તેના ઉપર અથવા દરદી ઉપર મંત્ર ભણી માલમ પડતે હતો.”
મોરનું પીછું કે બીજું કંઈ ફેરવવું. ઝાડ
ગર્ધવસેન. | પીંછી કરવી પણ બેલાય છે. ઝાડ થવું, ઊભું થવું; બે પગે ઊભા થવું. ઝાંપે ઝૂડવે, નકામી માથાફેડ કરવી; વગર (જનાવરે.)
અર્થનું બેલ્યાં કરવું. ઘેડે ઝાડ થયો.”
૨. એકની એક વાત લંબાવ્યાં કરવી.
| SR No. | 023264 |
| Book Title | Rudhi Prayog Kosh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhogilal Bhikhabhai Gandhi |
| Publisher | Gujarat Varnacular Society |
| Publication Year | 1898 |
| Total Pages | 378 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Dictionary |
| File Size | 29 MB |