________________
એવામાં ટી. એમ. શાહ કંપનીના માલિક નંદલાલભાઈ શાહ દર્શન માટે આવ્યા. તેઓ દેરાવાસી હતા, છતાં મુનિજી પ્રત્યે ઊંડી ભક્તિ ધરાવતા હતા. તેમણે તુરત પડકાર કર્યો, “અરે! ગુરુભક્તિમાં શું વિચાર કરો છો? આપણે ભક્તિ ન કરી શકીએ તો આપણી શક્તિને લાંછન છે.”
તેમણે ઉમેર્યું, “ગુરુદેવ, આ લોકોને વિચાર કરવા દો. મને અનુમતિ આપો. આવતીકાલથી મારું રસોડુ ખૂલી જશે. મારાં પત્ની અહીં રોકાશે. હું આવતો જતો રહીશ. આ તો જંગલ જેવું છે. દર્શનાર્થીઓની સગવડતા માટે મારી બે ગાડી અહીં રહેશે.” ખરેખર, નંદલાલભાઈ મરદ આદમી હતા, બોલ્યા પ્રમાણે ક૨ના૨ હતા. ચાર વાગતા સુધીમાં તેમનો બધો રસાલો સામાન આવી ગયો.
તેમના ખાસ મિત્ર, બેરમોના શ્રી અમૃતલાલ મોનજીનું પણ રસોડું ખૂલી ગયું. ઝરિયા સ્થાનકવાસી સંઘના મગનભાઈ દોશી પણ પરિવાર સાથે આવ્યા અને પોતાનું રસોડું ખોલ્યું. આ રીતે ત્યાં બે-ત્રણ પરિવાર વસી જવાથી મુનિરાજોને બધી અનુકૂળતા થઈ. નરમ તબિયતના સમાચાર સાંભળતાં જ દર્શનાર્થીઓનો પ્રવાહ વધી ગયો. સાતા પૂછવા માટે ગામે ગામના સંઘો આવવા લાગ્યા. બધા મહેમાનો નંદલાલભાઈના રસોડે જમતા હતા. શ્રી નરભેરામભાઈ કામાણી જમશેદપુરથી ડૉ. શર્માને લઈને ફરીવાર આવ્યા હતા. મુનિરાજોએ પંદરથી વીસ દિવસ આરામ કર્યો.
હવે કલકત્તા પહોંચવા જેટલો સમય હતો નહીં. કલકત્તાથી શ્રીસંઘના ભાઈઓ પણ આવી ગયા હતા. બધો વિચારવિમર્શ કર્યા પછી નજીકમાં બે૨મો ચાતુર્માસ ક૨વાનું નક્કી થયું.
બેરમો ચાતુર્માસ :
મુનિવરો લોએન્કાના બંગલેથી પુનઃ ઝરિયા પધાર્યા. ત્યાં થોડા દિવસની સ્થિરતા કરી ભોજૂડી પહોંચ્યા. ભોજૂડી નાનો સંઘ હતો અને ઉપાશ્રયની વ્યવસ્થા સારી હતી. એટલે હવાફેર માટે અનુકૂળ સ્થાન હતું. ત્યાંથી રેલવે પર ચાલી, મોહદા થઈ, બેરમો જવામાં વિહારની અનુકૂળતા હતી. નવલચંદભાઈ ટ્રેન દ્વારા આવતા હતા અને ગોચરી પાણીનો લાભ લઈ ઉત્તમ સેવા
બજાવતા હતા.
બેરમો ચાતુર્માસમાં શ્રીયુત મણિલાલ રાઘવજી કોઠારીનો પૂરેપૂરો સહયોગ હતો. નવલચંદભાઈને દરેક પ્રકારની વ્યવસ્થા કરવા માટે તેઓએ હુકમ કરી દીધો હતો. સંઘ નાનો હોવા છતાં મણિભાઈના સહયોગથી સંઘને જરા પણ મૂંઝવણ રહેતી નહીં.
તબિયતના કારણે શ્રી જયંતમુનિજીએ પ્રવચન બંધ રાખ્યું હતું. વ્યાખ્યાન-વાણીનો બોજો ગિરીશમુનિએ સંભાળ્યો હતો. તેમની ગાવાની ઢબ સારી હોવાથી શ્રોતાઓને મુગ્ધ કરી દેતા અને પ્રવચનમાં ધર્મની ઉત્તમ પ્રેરણા આપતા. પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજ દેશી ભાષામાં ટુચકા સંભળાવતા. સંત સાધે સહુનું કલ્યાણ D 351