Page Text
________________
સંગ્રહ ન કરવો. જે કાંઈ સામાન આવે તે ચોવીસ કલાકમાં વાપરી નાખવો, જે કાંઈ વધારાનો સામાન હોય તે ગરીબોને આપી દેવો. અસંગ્રહવૃત્તિથી તેનામાં ત્યાગનો પ્રભાવ દેખાતો હતો. કટક નિવાસી સુંદરજીભાઈ અને ખડકપુરના બચુભાઈ પૂજારા તેમના ખાસ ભક્ત હતા. ભૈરવાનંદને કોઈ આમંત્રણ આપે તો તે ત્યાં જતો પણ ખરો. મુનીશ્વરો ત્યાં નવ દિવસ સુધી ખૂબ જ સાતા પામ્યા.
ભૈરવાનંદે સ્નેહ સંબંધ કાયમ સુધી જાળવી રાખ્યો. અત્યારે ભૈરવાનંદનું શરીર નથી, પરંતુ ચંડીખોલથી મુનિવરોએ વિહાર કર્યા પછી કોઈ પણ વરસ એવું ગયું નથી કે ભૈરવાનંદે ભક્તિભર્યો પત્ર લખ્યો ન હોય. દિવાળી પછી તેમનો પત્ર અચૂક આવતો. તેમાં ચંડીખોલની ભસ્મ અને કંકુના બે ચાંદલા જરૂર કરેલા હોય. ભૈરવાનંદ જીવ્યા ત્યાં સુધી તેમણે આ ક્રમ જાળવી રાખ્યો.
ચંડીખોલની યાત્રામાં રમણભાઈની ઠગબાજી, સામૂહિકભાવે સમાજ લાલચમાં લપસીને ઠગના શિકાર થવું અને ભૈરવાનંદ બાબા જેવા જોગીના નિઃસ્વાર્થ ત્યાગનો એકસાથે અનુભવ થયો. શ્રી જયંતમુનિજી કહે છે કે આ રમણભાઈના નાના પ્રકરણમાંથી ઘણું શીખવાનું મળ્યું છે. ઠગલોકો સાધુઓને પણ કેવા જાળમાં ફસાવે છે તેનો પ્રત્યક્ષ અનુભવ થયો.
મુનિવરો ચંડીખોલથી કટક પધાર્યા. કટકવાળા રોજ ચંડખોલ આવતા પણ હતા. કટકમાં દેરાવાસી અને સ્થાનકવાસી પરિવાર એક સૂત્રમાં બંધાયેલા હતા. બીજા કેટલાક વૈષ્ણવ પરિવારો પણ સાથે જોડાયેલા હતા. આમ ગુજરાતી સમાજનું પણ સંગઠન સારું હતું. કટકમાં હજુ જૈન ભવન બન્યું ન હતું. ગુજરાતી સ્કૂલ ઘણી સારી સ્થિતિમાં હતી. મુનિરાજો ગુજરાતી સ્કૂલમાં ઊતર્યા. પ્રતિદિન પ્રવચન થતાં. ગુજરાતી સિવાય મારવાડી ભાઈઓ પણ ખૂબ સારો રસ લેવા લાગ્યા.
કટક એ ઓરિસાનું જૂનું શહેર છે. આખું શહેર મહાનદીના કિનારે વસેલું છે. મહાનદી ઓરિસાની સૌથી મોટી નદી છે. બારે મહિના મહાનદીમાં પાણી વહેતું રહે છે. નદી ઉપર મોટો બંધ (પુલ) બનાવી સરકારે રોડ કાઢ્યો છે, તેથી અદ્ભુત દૃશ્ય બની રહે છે. શ્રી જયંતમુનિને કટકમાં ઘણો જ ગાઢ પ્રેમ બંધાયો. કટકથી જગન્નાથપુરીની યાત્રા ગોઠવવામાં આવી. વચમાં
ઓરિસાની રાજધાની ભુવનેશ્વરનો પણ સ્પર્શ થયો. ભુવનેશ્વરમાં ઘણા પ્રાચીન મંદિરો છે. તેમાં લિંગરાજનું મંદિર સૌથી ઊંચું છે. ભુવનેશ્વરમાં એક દૂધિયું તળાવ છે. તેમાં દૂધ જેવું પાણી નીકળે છે. તે પીવામાં પણ છે. ખંડગિરિ અને ઉદયગિરિનાં જૈન તીર્થ :
અહીંથી પાંચ માઈલ દૂર ખંડગિરિ અને ઉદયગિરિનાં જૈન તીર્થો આવેલાં છે.
મુનિરાજોએ ભુવનેશ્વરમાં પાંચ દિવસની સ્થિરતા કરી અને ખંડગિરિ-ઉદયગિરિની યાત્રા કરી. ત્યાં સમસ્ત સંઘ પણ દર્શનાર્થે આવેલ અને ધર્મશાળામાં પ્રીતિ ભોજન રાખવામાં આવેલ. મુનિરાજોએ ખંડગિરિની ધર્મશાળામાં નિવાસ કરી, પહાડ ઉપર પર્યટન કર્યું. પહાડમાં પ્રવેશ કરતાં
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 7 328
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |