Page Text
________________
લીધા હતા. ખરું પુછો તો રમણભાઈનો સ્વાર્થ નજીવો જ હતો. તે એવી ટેકનિક બતાવતા અને કુનેહથી જુદાં જુદાં બહાનાં નીચે એક એક વ્યક્તિ પાસેથી ૨૫ રૂપિયા માંગી લેતા. આટલો મોટો માણસ, એટલે નાની રકમ આપવામાં સંકોચ પણ શું થાય? રમણભાઈએ માંડ કરી ૫૦૦ - ૭૦૦ રૂપિયા લીધા હશે. જ્યારે તેમને હાથે પરમાર્થનું કામ પાંચથી સાત હજારનું થયું હતું !
ખરેખર, રમણભાઈને ઠગ કહેવા, બાજીગર કે સોદાગર કહેવા! રમણભાઈને નવ દિવસનો લાભ લેવો હતો. તેમણે લાભ લીધો નહીં, પણ લેવડાવ્યો ખરો! આ રીતે રમણભાઈનું કરુણતારમૂજના મિશ્રણયુક્ત પ્રકરણ પૂરું થયું. આ પ્રસંગ વિગતથી એટલા માટે આપ્યો છે કે જેમ લોભ અને લાલચમાં ફસાઈને વ્યક્તિ ઠગાય છે તેમ સમૂહ પણ ઠગાઈ જાય છે તેનું આ ઉદાહરણ છે. એક સફેદ ઠગનું પ્રકરણ આપણને એક જાગૃતિની ચેતના આપી જાય છે. ચંડીખોલની કુદરતી શોભા :
મુનિરાજોની ચંડીખોલમાં નવ દિવસની સ્થિરતા થઈ. ત્યાંના બાવા ભૈરવાનંદ ઉચ્ચ કોટિના ત્યાગી, ભણેલા અને થોડા વિદ્વાન પણ હતા. એના ગુરુ રાજસ્થાનના હતા અને પોતે મૂળ ગુજરાતી હતા. તે નાનપણથી મારવાડી સાધુના પરિચયમાં આવ્યા અને ગિરિ સંપ્રદાયમાં દીક્ષા લઈ ભૈરવાનંદ નામ રાખ્યું. ગુરુ-શિષ્ય બંને ફરતા ફરતા ઓરિસાના ચંડીખોલ પહાડ ઉપર આવ્યા. આસપાસના જંગલની શોભા પણ અપૂર્વ છે. અહીં પહાડમાં એકદમ ઉપરથી ઝરણું ફૂટે છે અને ખળખળ કરતું નીચે આવે છે. જે ગુફામાંથી આ ઝરણું ફૂટે છે તેમાં ચંડિકાની સ્થાપના કરી છે, તેથી આ પહાડનું નામ ચંડખોલ પડી ગયું છે.
આખો પર્વત ચટ્ટાનદાર છે. ગુરુચેલો બંને આ પહાડમાં સ્થિર થયા અને ઝરણાનું પાણી જ્યાં એકત્ર થઈ શકે છે ત્યાં એક મોટું તળાવ બનાવ્યું અને ગૌમુખી બેસાડ્યા. બધું પાણી ભેગું થઈ, ગૌમુખીના મુખમાંથી ધોધરૂપે બહાર પડે છે. અપૂર્વ શોભા બની જાય છે. તળાવ પાંચ-છ ફૂટ ઊંડું કરી, ચારે તરફ બાંધી લેવામાં આવ્યું છે. તળાવમાંથી પાણી વહેતું રહે છે તેથી એકદમ સ્વચ્છ મોતી જેવું બરાબર જળવાઈ રહે છે. માણસો આરામથી તળાવમાં સ્નાન કરી શકે છે. ડૂબવાનો ભય રહેતો નથી. આ પાણી પીવાના ઉપયોગમાં પણ આવે છે અને આરોગ્યવર્ધક છે. સ્થાનિક માણસો આ પહાડમાંથી લાકડાના ભારા લઈ જીવનનિર્વાહ ચલાવે છે.
ગુરુ કાળધર્મ પામ્યા પછી ભૈરવાનંદે પોતાનો પુરુષાર્થ ચાલુ રાખ્યો. પહાડ ઉપર ધર્મશાળાઓ બનાવી. પહાડની તળેટીમાં હાઇસ્કૂલ બનાવી. ચંડીખોલમાં પોસ્ટ ઓફિસની સ્થાપના થઈ. કામ ખૂબ જામ્યું. પ્રતિદિન બસો-ત્રણસો માણસો આવવા લાગ્યા. ભૈરવાનંદનું નામ ચારેતરફ ફેલાઈ ગયું. મૂળમાં ગુજરાતી હોવાથી ગુજરાતી સમાજ સાથે ઘણો સારો સંબંધ સ્થાપ્યો. ભૈરવાનંદે મુનીશ્વરોનું ઉમળકાથી સ્વાગત કર્યું. ભૈરવાનંદનો નિયમ હતો કે પૈસાનો કે સામાનનો
લોભી અને જોગીનો અનુભવ 2 327
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |