________________
કટકવાળા ભાઈઓએ વિવેક કર્યો, “અરે શું વાત કરો છો? પૈસાની ક્યાં ઉતાવળ છે. તમારી રૂડી ભાવના એ જ પૈસા છે. તમે નિરાંતે પુરી જાઓ.” તેમનો દીકરો, જે પ્રતિદિન ર૨ સામાયિક કરતો હતો, તે પણ વંદન કરી, રમણભાઈને મારી જરૂર પડશે તેમ કહી કટકથી ચાલ્યો ગયો. આ બાજુ આટલા સામાનનો બોજો અને બે બસનાં ભાઈબહેનો સાથે કટકનો સંઘ ચંડખોલ પહોંચ્યો.
દરમિયાન મુનિશ્રી પાસે કોઈ એક માણસ ચિઠ્ઠી મૂકી ગયું. ચિઠ્ઠીમાં લખ્યું હતું કે “એક બાપ-દીકરો તમારા તરફ આવી રહ્યા હતા. સાવધાન રહેશો. બંને ઠગ છે. વિશ્વાસ ન કરશો.”
ચિઠ્ઠી વાંચતાં જ સૌના મોતિયા મરી ગયા. કટક સંઘ ઘણા ઉત્સાહ સાથે ચાર-પાંચ હજાર રૂપિયાનો સામાન અને સોએક માણસો સાથે આવી પહોંચ્યો હતો. સૌ આવતાની સાથે મુનીશ્રી પાસે રમણભાઈનાં ખૂબ જ વખાણ કરવા લાગ્યા, “સાહેબ, અમારા ભાગ્યમાં નહીં હોય એટલે રમણભાઈએ બધો લાભ લઈ લીધો. તેની ભાવનાની શી વાત કરવી !”
દરમિયાન ચંડીખોલના બાવાજી ભૈરવાનંદજીને આ ચિઠ્ઠીની ખબર પડી ગઈ હતી. બાવાજીએ જયંતમુનિજીને કહ્યું, “સાહેબ, મહેરબાની કરીને ઉતાવળ ન કરશો. એક વખત બધો સામાન ઊતરી જાય અને રસોઈ શરૂ થઈ જાય ત્યાર પછી જ વાત કરજો.”
કટક સંઘ ઘણો ઉત્સાહમાં હતો. કટક, ખડકપુર, બાલાસુર, કલકત્તા મળીને ૨૫૦થી ૩૦૦ માણસો ભેગા થઈ ગયા. બધે જ રમણભાઈનાં વખાણ થઈ રહ્યાં હતાં. તેણે ખડકપુર અને બાલાસુરમાં પણ મોટાં મોટાં વચન આપ્યાં હતાં. જેથી રમણભાઈનો ડંકો વાગ્યો હતો. સૌનો ઊભરો શમી ગયો પછી તપસ્વી મહારાજે કટકના ભાઈઓના હાથમાં ચિઠ્ઠી મૂકી. જાણે દૂધના ઊભરામાં પાણી પડી ગયું. થોડો હંગામો પણ થઈ ગયો.
કટક સંઘના ભાઈ બોલ્યા, “આ માણસ ખોટો હોઈ જ ન શકે. ચિઠ્ઠી બનાવટી છે. રમણભાઈએ જે ભક્તિ દેખાડી હતી તે ભારોભાર સાચી હતી. હું માણસને જગન્નાથપુરી મોકલું છું.” કટક સંઘ ઝડપાઈ ગયો હતો. તેમના તરફથી આટલી વ્યવસ્થા અને તૈયારી સંભવ ન હતા.
પુરીથી ફોન આવ્યો કે અહીં નથી કોઈ શેઠ કે નથી રમણભાઈ. બધું હવામાં અલોપ થઈ ગયું છે. આ સમાચાર સાંભળીને સુખદુઃખે, નાછુટકે બધો લાભ કટક સંઘે લેવો પડ્યો. બીજાની મદદ માગે તો કટક સંઘની નામોશી થાય. હવે ઉદારતા કરે કે કંજૂસાઈ કરે, બધું સરખું હતું.
રમણભાઈ ગયા તે ગયા, પરંતુ ચંડીખોલમાં મહેમાનો માટે આઠ દિવસની વ્યવસ્થા કરતા ગયા. તે ચાલાકી અને હોશિયારીથી કામ લેતા. જ્યારે તેમની પોલ ખૂલી ત્યારે ખબર પડી કે તેમણે ખડકપુર, બાલાસુર અને કટકના દરેક ભાઈઓ પાસેથી ચાલતી વખતે ૨૫ - ૨૫ રૂપિયા
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 326