________________
બંગાળી વૈષ્ણવોની ભક્તિઃ
કાંદી મધ્ય બંગાળનું શહેર હોવાથી ત્યાં કોઈ પણ શ્રાવકો આવવાની સંભાવના ન હતી. આજે કસોટી હતી. મંદિરમાં ઊતર્યા પછી લાગતું હતું કે આજે ગોચરી-પાણી મળવા મુશ્કેલ છે. એટલામાં કેટલાંક બંગાળી બહેનો દર્શન કરવા આવ્યાં અને બંગાળીમાં પૂછ્યું, “આપનાર સેવા હોય છે ?” (આપની જમવાની વ્યવસ્થા થઈ છે?) આ વૈષ્ણવ સંપ્રદાયમાં સાધુસંતોને જમાડવાને સેવા કહે છે.
ત્યારે શ્રી જયંતમુનિજીએ જવાબ આપ્યો કે, “આમરા ભિક્ષા કરે આહાર ગ્રહણ કરી. કિંતુ આપનારા સમસ્ત બાંગાલી માંસ-માછ ખાઓ. શેઈ જન્ય આમરા ભોજનેર જન્ય ભિક્ષા ગ્રહણ કરતે જાઈ નય.” (અમે ભિક્ષા ગ્રહણ કરીને ભોજન લઈએ છીએ. પરંતુ તમે બંગાળીઓ માંસમચ્છી ખાઓ છો એટલે અમે ભિક્ષા માટે નથી ગયા.)
આ સાંભળીને બહેનો બોલ્યાં, “બાબા રે, આમરા ખાટી વૈષ્ણવ. આમરા માંસ, માછ, લસુન, પ્યાજ કિછું ખાયના. આમરા શુદ્ધ નિરામિષિ.” (બાપ રે, અમે શુદ્ધ વૈષ્ણવ છીએ. અમે માંસ, મચ્છી, લસણ પ્યાજ-ડુંગળી પણ નથી ખાતાં. અમે શુદ્ધ શાકાહારી છીએ.)
આટલું સાંભળ્યા પછી શ્રી જયંતમુનિજી ઊંડા ઊતર્યા. આ વૈષ્ણવ ભાઈ-બહેનોના માહોલ અલગ જ છે. તેઓ બધાં શુદ્ધ શાકાહારી છે. તેઓએ હૃદયપૂર્વક ગોચારી માટે આમંત્રણ આપ્યું. લખતાં આનંદ થાય છે કે આ ભાઈઓ અને બહેનોના પરિચયમાં આવતાં જાણવા મળ્યું કે તેમના આચારવિચાર ઘણા શુદ્ધ છે અને તેઓ ઘણા સારા સંસ્કાર ધરાવે છે.
ચૈતન્ય ગૌરાંગ મહાપ્રભુ બંગાળમાં થઈ ગયા. લાખો માણસોને તેમણે વૈષ્ણવ બનાવ્યા અને તેમને માંસાહારથી મુક્ત કર્યા. તેમણે પોતાના સંપ્રદાયમાં શુદ્ધ શાકાહારની સ્થાપના કરી. એ પરંપરામાં હજારો બંગાળી અત્યારે પણ નિરામિષ છે. કાંદીમાં જ્યાં ઉપવાસ કરવાની નોબત આવી હતી ત્યાં શુદ્ધ આહાર-પાણી મળી ગયાં અને મુનિઓની વિહારયાત્રામાં એક નવો અનુભવ નોંધાયો. કાંદીમાં એક દિવસ વધુ રોકાયા. હવે કોઈ જાતની ચિંતા હતી નહીં કે ગોચરી-પાણીનું શું થશે ! અણધાર્યા સંયોગ:
પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજના સાંસારિક મોટા પુત્ર અને શ્રી જયંતમુનિના સાંસારિક મોટાભાઈ અમૃતલાલભાઈ (બચુભાઈ) તેમના એક સાથીને લઈ કાઠિયાવાડથી દર્શન કરવા માટે નીકળ્યા હતા. તેઓ સમાચાર મેળવતા મેળવતા મુર્શીદાબાદ સુધી પહોંચ્યા હતા. ત્યાં પણ મુનિ મહારાજનાં દર્શન ન થતાં તેઓ થોડી હિંમત હારી ગયા હતા. એટલામાં કોઈએ તેમને બતાવ્યું કે મોઢા પર કપડાં બાંધેલા સાધુઓ કાંદી તરફ ગયા છે. પાછી તેમણે હિંમત કરી અને કાંદીના રસ્તે આગળ
અમારો છેલ્લો ઘા ! ] 319