________________
જયપાલજી – વિચક્ષણ વ્યક્તિત્વ :
દોરંદામાં કન્યાઓની વિશાળ એક હાઈસ્કૂલ છે. તેમાં પ00 કન્યાઓ ભણે છે. આ વિદ્યાલયનો પણ એક જાણવા જેવો નમૂનાદાર ઇતિહાસ છે. શ્રી જયપાલજી નાઈ (વાળંદ – હજામ) જ્ઞાતિના હતા અને પોતે હજામતનું કામ કરતા. પરંતુ ઘણા બુદ્ધિશાળી અને પ્રભાવશાળી હોવાથી રાજનેતા જેવું કામ કરતા. સમાજસુધારાની તેમનામાં ઘણી ધગશ હતી. હજામત બહુ સારી કરતા હોવાથી લગભગ બધા મોટા માણસો તેમની પાસે હજામત કરાવતા. પરંતુ જયપાલજી ઘણા જ વિચક્ષણ હોવાથી હજામતની સાથે તેમની બીજી પણ હજામત કરતા. સૌને વિદ્યાલયના નિર્માણની વાત સમજાવતા. તેમની વાતો સાંભળી લોકો સારામાં સારો ફાળો આપતા. જયપાલજીએ હજામત કરતાં કરતાં હાઈસ્કૂલ બંધાવી દીધી. રાજકીય ક્ષેત્રે તેમનું ઘણું સન્માન હતું. પૂજ્ય મુનિશ્રીના પરિચયમાં આવ્યા પછી તેઓએ ઘણી ભક્તિ કરી. તે પ્રવચન માટે મુનિશ્રીને વિદ્યાલયમાં લઈ ગયા. જૈન ધર્મ વિશે બાળકોને ઘણું જાણવાનું મળ્યું. ત્યારબાદ થયેલી પ્રશ્નોત્તરીના મુનિશ્રીએ સચોટ જવાબ આપ્યા.
શ્રીમાન સોહનલાલજી દુગ્ગડ દર્શન કરવા માટે રાંચી આવ્યા હતા. તેમણે શ્રીયુત જાલમલજીનો પરિચય કરાવ્યો. તેમનું ટાટામાં મોટું કારખાનું ચાલતું હતું. મોટા વ્યવસાયી અને ઉદ્યોગપતિ હોવા છતાં તેમને સંગીતનો ઘણો શોખ હતું. તેઓએ મારવાડી આરોગ્યભવનમાં ખાસ કાર્યક્રમ યોજી મુનિશ્રીને અનુપમ ભજનો સંભળાવ્યાં. રાંચીમાં ગંગામલ બુધિયાજીનો પણ પરિચય થયો. તેઓ પણ મોટા ઉદ્યોગપતિ અને કરોડાધીશ હતા, છતાં માનવતાવાદી વ્યક્તિ ધરાવતા હતા. પોતે બહુ જ સાદાઈથી રહેતા હતા. સાદા વસ્ત્રમાં સદાચારની મૂર્તિ જેવા લાગતા હતા. તેમણે સમાજસેવાનાં તથા ધર્મનાં ઘણાં મોટાં કાર્યો કર્યા હતાં. તેમણે પણ સત્સંગ ભવનમાં પ્રવચન ગોઠવી લાભ ઉઠાવ્યો.
મિસ્ત્રીભાઈઓ શ્રી હીરજીભાઈ, પ્રેમજીભાઈ, પ્રાગજીભાઈ, લાલજીભાઈ તથા કેટલાક સોની ભાઈઓ મુનિશ્રીના ખૂબ જ નિકટ પરિચયમાં આવ્યા. તે સૌએ રાંચી ચાતુર્માસ માટે વિનંતી કરી. રામજી વાલજીએ વચન આપ્યું કે મુનિશ્રી ફરીથી આવશે ત્યારે વિદ્યાલયનું મકાન અને સત્સંગ ભવન તૈયાર થઈ ગયાં હશે અને તેમાં ચાતુર્માસ માટે બિરાજી શકશે. રાંચી એક પ્રેમી ભક્તોનું મોટું કેન્દ્ર બની ગયું.
અહીં ગુજરાતી સ્કૂલની સામે વ્રજભવનના માલિક યુપી.ના નિવાસી વર્મા સાહેબ રહેતા હતા. તેમનો પૂરો પરિવાર ધાર્મિક, સત્સંગી અને નિરામિષ હતો. તેઓએ પણ મુનિશ્રીની ભક્તિમાં ઘણો રસ લીધો. વ્રજભવનમાં સ્થાનકવાસી જૈન શ્રી વિઠ્ઠલભાઈ અને શ્રીમતી લીલાવતીબહેન રહેતાં હતાં. પોતે સર્વિસ કરતા હતા, પરંતુ સંતો પ્રત્યે તેમને અપાર ભક્તિ હતી.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 7 308