Page Text
________________
કરજન ગેટ કહેવાય છે. જી. ટી. રોડથી પ્રવેશતાં બર્દવાનનો આ ગેટ આવના૨નું સહેજે ધ્યાન ખેંચે છે. આવનારનું સ્વાગત કરવા માટે જ દ્વાર બનાવ્યો હોય તેવી લાગણી થાય છે. એટલે તેનું દેશી નામ બીજતોરણ રાખ્યું છે તે સુયોગ્ય જ છે.
કરજન ગેટની બાજુમાં દલપતભાઈ અને ડાહ્યાભાઈનું વિશાળ મકાન આવેલું હતું. બંને ભાઈઓ વૈષ્ણવ પરિવારના હતા છતાં જૈનાના રંગે રંગાઈ ગયા હતા. તેમનાં માતુશ્રી ભદ્ર સ્વભાવનાં અને ઉદાર દિલનાં ભાવિક મહિલા હતાં. સંતો પ્રત્યે અપાર સ્નેહ ધરાવતા હતા. માતુશ્રીએ આખા પરિવારને સંતભક્તિના સુંદર સંસ્કારો આપ્યા હતા. પરિવારમાં જૈનની દીકરીઓ આવવાથી ઘરનું વાતાવરણ જૈન સંસ્કૃતિને અનુકૂળ થઈ ગયું હતું.
બઇવાનમાં ગુલાબચંદ ભવાન, શ્રીયુત ખોડીદાસ ઍલ્યુમિનિયમવાળા તથા વાસણના વેપારી ભાઈઓએ સેવામાં ખૂબ જ ભાગ લીધો અને અતિથિઓની સેવા બજાવી. ગુજરાતી ઉપરાંત હરિયાણાના ત્રીસથી ચાલીસ જેટલાં ઘરો હતાં. સમગ્ર સમાજે હાર્દિક સ્વાગત કર્યું. મુનિઓના સ્વાગતમાં મુસ્લિમ કવિનો વિશેષ ડાયરો રાખ્યો હતો. કલકત્તાથી પણ ૨૫૦ માણસો આવ્યા હતા.
આ રીતે નાનાં કેન્દ્રોમાં મુનિઓ વિચરણ કરવાથી તેમનો મોટાં શહેરોના જૈન સમાજ સાથેનો પરિચય વધ્યો, જૈન સંસ્કારો તાજા થયા. જેઓ દૂરના એકાંત વિસ્તારમાં રહેતા હતા તેઓ પણ મુખ્ય સામાજિક અને ધાર્મિક પ્રવાહમાં સહેલાઈથી ભળી ગયા.
મુનિજી બર્દવાનથી શાંતિનિકેતન તરફ આગળ વધ્યા. પાનાગઢથી શાંતિનિકેતનનો રસ્તો જુદો પડે છે. જી. ટી. રોડ પશ્ચિમ તરફ જાય છે, જ્યારે શાંતિનિકેતનનો રસ્તો ઉત્તરમાં વળે છે.
મુનિશ્રી જ્યારે શાંતિનિકેતન પહોંચ્યા ત્યારે તેમને ઘણી જ નવાઈ લાગી. ત્યાં પચાસ-સાઠ જેટલાં ઓશવાળ જૈન ભાઈ-બહેનો સ્વાગતમાં આવ્યાં હતાં. શાંતિનિકેતનમાં એક પણ જૈનનું ઘર ન હતું. તો સહેજે પ્રશ્ન થયો કે આ બધા ભાઈઓ ક્યાંથી આવ્યા? સ્વાગતમાં શ્રી સંપતલાલજી, મોહનલાલજી, ભંવરમલજી, લાલચંદજી પારેખ ઇત્યાદિ ભાઈઓ મુખ્ય હતા.
ગુરુદેવે આશ્ચર્યથી પૂછ્યું, “આપ ક્યાંથી આવ્યા છો?”
ઓશવાળભાઈઓએ સહજ મારવાડી લચકમાં કહ્યું, “બાપજી, અઠે સેંથિયો.” (અહીં સેંથિયાથી).
સેંથિયામાં ૫૦ જૈનોનાં ઘર છે. સ્થાનકવાસી - તેરાપંથી બધા સંમેલિત છે. મારવાડીભાઈઓએ મુનિઓને વિધિવત્ વંદના કરીને મારવાડી ભાષામાં વિનંતી કરી કે, “બાપજી, આપકો સૂંથિયા આના પડેગા. હમ સબ વિનંતી કરને આયો હો.” તેમના મુખ પર એટલો બધો હર્ષ અને ભક્તિભાવ હતા કે તેમની ભાવભરી વિનંતી નકારી શકાય તેમ ન હતી.
સેંથિયા આજી નદીના કિનારે શોભતું સુંદર ગામ છે અને મોટું રેલવે સ્ટેશન છે. ગામનો સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 3 296
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |