Page Text
________________
લોકોએ પડ્યો બોલ ઝીલી લીધો. કુલ ૫૭૬ આયંબિલ થયા. શ્રી નરભેરામભાઈ પણ આયંબિલ કરવા બેઠા. તેમણે કહ્યું, “મારી જિંદગીનું આ પહેલું વ્રત છે. હું દાન કરી શકું છું, પરંતુ વ્રતઉપાસના કરી શકતો નથી.” તેમના જીવનમાં આ પહેલું કહો કે છેલ્લું કહો, તેમણે એક જ આયંબિલ કર્યું અને વ્રતસાધનામાં નામ લખાવી ગયા. કુલ પિસ્તાલીસ ઓળી અને નવસો આયંબિલ થયા. જમશેદપુરના નાના સમાજમાં અપૂર્વ તપની આરાધના થઈ.
પુષ્કળ સંખ્યામાં મહેમાનો આવતા હતા. કોલફિલ્ડનાં તમામ ક્ષેત્રો, કલકત્તા, ખડકપુર અને ઓરિસ્સાં-બાલાસુરનાં ભાઈ-બહેનો મોટી સંખ્યામાં જમશેદપુર આવી રહ્યાં હતાં. મહેમાનોની સેવા માટે શ્રી નરભેરામભાઈએ ઉત્તમ વ્યવસ્થા કરાવી હતી. પ્રવચનો ઉપરાંત રાત્રિના જ્ઞાનગોષ્ઠિનો વિરાટ કાર્યક્રમ થતો હતો અને જયંતમુનિજી બધા પ્રશ્નોના ઉત્તર આપી સૌની જ્ઞાનપિપાસા શાંત કરતા. ભાવદીક્ષિત ભૂપતભાઈ ઉત્સાહથી ભજનનું આયોજન કરતા હતા. સમાજ પણ તેમનું સાધુભાવથી જ સન્માન કરતા હતા. તેમણે જમશેદપુરમાં પણ બાળમંડળીઓને અને બહેનોને ધાર્મિક શિક્ષણ આપી ઘણી સારી રીતે તૈયાર કર્યા હતાં. જ્યાં જ્યાં પ્રસંગ આવે ત્યાં ભજનો સંભળાવતા. શ્રી જયંતમુનિજીની સાથે રહીને દરેક રીતે સહયોગી બનતા હતા.
જમશેદપુરમાં આઠ દિવસની અખંડ ધૂન રાખવામાં આવી. અહર્નિશ ધૂન બોલવા માટે સેંકડો ભાઈઓ-બહેનોનાં નામ લખાયાં હતાં. ધૂનના કારણે વાતાવરણ ભક્તિભાવપૂર્ણ બની ગયું. ગાંધીવાદી શિક્ષક ચુનીભાઈ:
ગુજરાતી શાળાના શિક્ષકો ઘણો જ રસ લઈ બધા કાર્યક્રમો ગોઠવતા હતા. ચુનીભાઈ આ બધામાં આગળ પડતા હતા. તેઓ શુદ્ધ ગાંધીવાદી હોવાથી ખાદીના કપડાં પહેરતા. એટલું જ નહીં, તેઓ રેંટિયો ચલાવી સ્વયં ખાદી વણીને પહેરતા હતા. પોતાના સમગ્ર પરિવારને કપડાં આપી શકવા માટે જેટલું જોઈએ તેનાથી પણ વધારે સુતર તે કાંતતા હતા. - ચુનીભાઈ સાહિત્યના રસિક અને અભ્યાસી હતા. તેમના ઘરમાં તેમની પોતાની લાઇબ્રેરી હતી. લગભગ ત્રણ હજાર પુસ્તકો તેમણે વાંચ્યાં હતાં. બાળકોને ભણાવવામાં પણ નિષ્ણાત હતા. તે ભિન્ન ભિન્ન પ્રકારની મુદ્રાઓ કરી શકતા તથા પ્રાણીઓના અવાજની નકલ કરી શકતા હતા. ખાવાના પદાર્થો કેવી રીતે ખવાય તેની પણ અનેક મુદ્રાઓ કરતા. તે આસનસિદ્ધ પુરુષ હતા. એ જ રીતે ભોજનમાં પણ ઘણા ચોક્કસ અને નિયમિત હતા. જ્ઞાતિથી વાણિયા સોની હોવાથી ઉચ્ચ કોટિના કલાકાર પણ હતા. ચિત્રકળા, શિલ્પકળા, સંગીતકળા તથા નૃત્યકળામાં પણ પારંગત હતા. ખરું પૂછો તો ચુનીભાઈમાં એક લાખ ગુણ હતા. એક પણ દુર્ગણ જડે તેમ ન હતો. હસતો ચહેરો અને સ્વભાવે મૃદુ, કોઈ પણ પ્રકારના કંકાસ-કલેહથી દૂર રહેનાર અને બે પક્ષોને સમાધાન કરાવી શકે તેવા સહૃદયી વ્યક્તિ હતા.
સાંપ્રદાયિક એકતાનો પ્રસન્ન અનુભવ 3 237
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |