________________
જંકશન છે. બિહારશરીફથી સીધો માર્ગ પાવાપુરી અને નવાદા થઈને જી. ટી. રોડમાં મળી જાય છે, જ્યારે એક શાખા રાજગૃહી તરફ જાય છે. મુનિરાજ ૧૯૫૧ની ૧૦મી ડિસેમ્બરે બિહારશરીફ પહોંચ્યા.
બિહારશરીફમાં એક સમયે જૈનોની ઘણી વસ્તી હતી. અહીં ભવ્ય જૈન મંદિરો નજરે પડે છે. અહીંના ઓશવાળ પરિવારો મોટા જમીનદાર હતા. ધનાઢ્ય હોવાથી તેઓની ધાક હતી. જમીનદારી ખતમ થતાં અને સમયનું પરિવર્તન થતાં ઘણા પરિવારોની સ્થિતિ સામાન્ય બની ગઈ. શેઠ લક્ષ્મીચંદજી સુચન્તી અહીંના નામાંકિત વ્યક્તિ હતા. તેમના બહોળા પરિવારના ઘણા સભ્યો ભણીગણીને ભારતનાં બીજાં ક્ષેત્રોમાં વસી ગયા હતા.
શેઠજીએ તથા તેમના પરિવારના જ્ઞાનચંદજીએ મુનિમંડળનું ભાવભર્યું સ્વાગત કર્યું. તેમણે આ સમગ્ર ક્ષેત્રનો જૈન ઇતિહાસ વર્ણવ્યો. રાજગૃહી ધર્મશાળાના મુનીમ કનૈયાલાલજી પણ આવી પહોંચ્યા હતા.
બિહારશરીફની બાજુના પર્વત પર પીરની દરગાહ છે. શરીફ એટલે સત્યવાદી. બિહારમાં મુસલમાનો આ દરગાહને શરીફ એટલે સત્યવાદી તરીકે શ્રદ્ધાથી માને છે આના પરથી આ ગામનું નામ બિહારશરીફ પડી ગયું. મોટી સંખ્યામાં હિંદુ-મુસ્લિમ શ્રદ્ધાથી આ દરગાહ ઉપર જાય છે. શ્રી જયંતમુનિજી પણ દરગાહ જોવા માટે ઉપર ગયા. ત્યાં શ્રદ્ધાળુઓ માટે સારી વ્યવસ્થા ગોઠવી હતી. શ્રદ્ધાળુઓ લાલ-પીળા કપડાના ચઢાવા વૃક્ષ ઉપર બાંધે છે. બિહારશરીફમાં મુસલમાનોનું જોર વધારે છે. હિંદુ-મુસલમાનનું ઘર્ષણ અવાર-નવાર થયા કરે છે.
રાજગૃહી આવેલાં ઘણાં શ્રાવક-શ્રાવિકા મોટી સંખ્યામાં બિહારશરીફ પહોંચી ગયાં હતાં. સેવાનો લાભ લેવા માટે ઘણા શ્રાવકો સાથે ચાલી રહ્યા હતા. દરેક જગ્યાએ શ્રી જયંતમુનિજી હિન્દીમાં પ્રવચન આપતા હતા. ઉદયમાન અવસ્થા હોવાથી વાણી ખૂબ જોશીલી હતી. એમના પ્રવચનનું આકર્ષણ જામતું હતું. સાથે સાથે સ્કૂલો અને સાર્વજનિક સ્થળે પણ પ્રવચન આપવાનો યોગ બનતો હતો. નાલંદા - બૌદ્ધ સંસ્કૃતિના અવશેષઃ
બિહારશરીફથી રાજગૃહીનો સુધીનો રસ્તો મંગલમય બની ગયો. ભગવાન મહાવીરના જયનાદથી સમગ્ર ક્ષેત્ર ગાજવા લાગ્યું. રાજગૃહી પહોંચતા પહેલાં કુંડલપુર તથા નાલંદાનો સ્પર્શ કરવાનો હતો. કુંડલપુર એ નાનું જૈન તીર્થક્ષેત્ર છે. એ ગૌતમસ્વામીનું જન્મસ્થાન છે. બૌદ્ધ ઇતિહાસને ઉજાગર કરતી, વિશ્વવિખ્યાત બૌદ્ધ વિશ્વવિદ્યાલયની ભૂમિ તરીકે નાલંદા ઘણું પ્રસિદ્ધ છે. નાલંદાના ઇતિહાસની કથા પણ ભરપૂર માત્રામાં પ્રાપ્ત થઈ છે. વિશ્વના યાત્રીઓ અને ઇતિહાસકારો નિયમિત નાલંદા જાય છે. જૈન શાસ્ત્રોમાં પણ ઠેર ઠેર નાલંદાનું નામ આવે છે.
ભગવાન મહાવીરની પાવન ભૂમિ 187