Page Text
________________
ખબર-અંતર પૂછે. માંદાં-સાજાં હોય તેને માટે દવાખાને જઈ દવા લાવી આપે. ક્યારેક મુનિશ્રી ગોચરી માટે પધાર્યા હોય ત્યારે મણિબહેન સામે મળે. તેના હાથમાં પાંચ-સાત દવાની બાટલી હોય.
મુનિજી પૂછે, “મણિબહેન, આટલી બધી દવા કોને માટે?”
મણિબહેન હસીને કહે, “ગુરુજી, આમાં મારી કે મારા ઘરના કોઈની દવા નથી.” કોની કોની દવા છે તે બધું મણિબહેન ગણાવી દે અને હસતાં હસતાં આગળ ચાલ્યાં જાય.
મણિબહેન આ સેવાકાર્યમાં પોતાના પાંચ-પચીસ રૂપિયા પણ વાપરે. મનુભાઈ પૂરો સહયોગ આપે. ક્યારેય માતુશ્રીને ટોકે નહીં. હસીને કહે, “બા અમારા પૈસાનો સદ્ઉપયોગ કરાવે છે.” પુત્રો માતાને દેવીતુલ્ય માનતા. બંને વહુઓ એટલી જ ગુણવંતી હતી.
પાસે જ ઘર હોવાથી મણિબહેન મુનિજીની સેવામાં ચારે પહોર તત્પર રહેતાં. મનુભાઈ પણ રોજ દર્શન કરવા આવે. મણીબહેન તો અચૂક આવે. મણીબહેન ‘મણિ નહીં પણ પારસમણિ’ જેવાં હતાં. કોઈ ઘરમાં કલહ-કંકાસ હોય તો પ્રેમપૂર્વક સૌનું સમાધાન કરાવી આપતા.
નિકટમાં આવ્યા પછી લાગ્યું કે મણિબહેન ધર્મગ્રંથોનું પણ સારું જ્ઞાન ધરાવે છે. સમય મળે ત્યારે તેઓ પુસ્તકોનું વાંચન કરતાં રહેતાં. મણિબહેનને ઉપદેશ આપવો તો દૂર રહ્યો, પરંતુ એના જીવનમાંથી ઘણું શીખવા મળ્યું. આવી પરગજુ બાઈ બહુ ઓછી જોવા મળે છે. વારાણસી અભ્યાસ દરમ્યાન જયંતમુનિ નાના હોવાથી મણિબહેન માવડી સમાન નીવડ્યા.
વારાણસી સંઘ :
બનારસનો સંઘ ઘણો જ નાનો સંઘ હતો. તેમાં દેસાઈ પરિવાર મુખ્ય હતો. મોટા ભાગનાં ઘર સામાન્ય સ્થિતિનાં હતાં. સાધારણ સ્થિતિ હોવા છતાં ભાવનામાં સાધારણ ન હતાં. સૌ ભાઈબહેનો ભક્તિથી ભરપૂર હતાં.
મોહનલાલ લલ્લુભાઈ સાડીના સૌથી મોટા વેપારી હતા. તેઓ રાજકોટના સુવિખ્યાત જૈન ડૉક્ટ૨ શ્રી લલ્લુભાઈના પુત્ર હતા. અહીં બનારસમાં મોહનભાઈએ ખૂબ જમાવટ કરી હતી. તેઓ વારાણસી સંઘના પ્રેસિડન્ટ હતા. મોહનભાઈ થિયોસૉફિકલ સોસાયટીના માન્યવર મેમ્બર હતા. તે વખતે આપણા ગુજરાતી રોહિતભાઈ સોસાયટીના પ્રેસિડેન્ટ હતા. રોહિતભાઈ સાથે મોહનભાઈને ઘર જેવો સંબંધ હતો.
સરપદડના રહેવાસી જગજીવન માવજી પટેલ વારાણસી આવીને વસી ગયા હતા. તે સુખીસંપન્ન હતા. તેને મોહનભાઈ સાથે હાર્દિક દોસ્તી હતી. પોતે ઘણા બાહોશ અને બોલવામાં હોશિયાર હતા. તેણે પેટ્રોલ પંપનો ધંધો વિકસાવ્યો હતો. ‘બર્મા શેલ'ના મોટા સાહેબો સાથે તેને દોસ્તી કાશીમાં પદાર્પણ D 145
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |