________________
વાપરી એકદમ સ્વિચ બંધ કરી દીધી. મોહનલાલ તારથી છૂટો પડી જમીન પર ઢળી પડ્યો. બધું જ એક ક્ષણમાં બની ગયું. પૂજ્ય મુનિજી દોડીને તેની પાસે ગયા. હજુ એ દહેશતથી ગભરાયેલા હતા.
મુનિશ્રીએ પાસે બેસીને તેના માથા પર હાથ ફેરવ્યો. તેને શાંતિ આપી અને કહ્યું, “મોહનભાઈ, ભય ચાલ્યો ગયો છે. તમે હવે શાંતિપૂર્વક નિર્ભય થઈ જાઓ.”
મોહનલાલ બોલ્યો, “બાપજી, આપ યહાં નહીં હોતે ઔર સ્વિચ ઑફ નહીં કરતે તો ક્યા હોતા? મેરે જૈસા નીચ આદમી આપકો રોજ ગાલી દેતા હૈ. મેં આજ જરૂર મર જાતા. આપ દયાલુ હૈ, મહાત્મા હૈ, માન-અપમાન કો નહિ ગિનતે હૈં. ભગવાનને હી મેરી રક્ષા કે લિયે આપકો ભેજા હૈ. યે મે સમઝ નહીં પાયા ઔર આપકે સાથ બુરા વ્યવહાર કિયા. ફિર ભી આપને મેરી રક્ષા કી હૈ.” મોહનલાલજી પૂ. મુનિજીનાં ચરણોમાં નમી પડ્યો.
પ્રભુકૃપાથી એક ખરાબ પ્રકરણનો સહેજે ઉત્તમ અંત આવી ગયો. બસ, પછી તો પૂછવાનું શું હતું! મોહનલાલ પોતાના પૂરા પરિવારને લઈ મુનિજીનાં દર્શન માટે આવ્યો. તેણે વારંવાર માફી માગી અને ભક્ત બની ગયો. ગોચરી-પાણી માટે બહુ જ ભાવપૂર્વક પોતાને ઘેર લઈ ગયો. મોહનલાલનો પરિવાર મોટો હતો. ઉતારાવાળા મકાનના દરવાજાની એકદમ સામે જ તેના ઘરનો દરવાજો હતો. મોહનલાલ સુખી-સંપન્ન હતો. બધું સવળું થઈ ગયું.
હવે શ્રી જયંતમુનિજીને પાણી લાવવાની સુગમતા થઈ ગઈ. વરસાદની મોસમ વખતે કોઈ પણ સમયે મોહનલાલને ત્યાં ગોચરી-પાણી સહેજે મળી જતાં. મોહનલાલનો દીકરો સખીચંદ પ્રથમથી જ સજ્જન હતો. પૂ. તપસ્વી મહારાજ પ્રત્યે સખીચંદને ખૂબ જ અનુરાગ હતો. મોહનલાલ ન જુએ તેમ તે રોજ ચૂપચાપ દર્શન કરી જતો. હવે સખીચંદને પણ ભક્તિ કરવાનો માર્ગ ખૂલી ગયો. મોહનલાલ સીધો થઈ જવાથી સંઘના ભાઈઓમાં પણ હર્ષ ફેલાયો. મણિબહેનની માનવતા :
બી. બી. હટિયામાં ઘણા સજ્જન માણસો રહેતા હતા. તેમાં આપણા ગુજરાતી મનુભાઈ ઝવેરીનું ઘર પણ એકદમ પાસે હતું. એક ગુજરાતી ઘર નજીક હોવાથી ઘણી જ અનુકૂળતા હતી. મનુભાઈ સુરતના પટેલ પરિવારના હતા. ખરેખર, તેઓ ઘણા જ સજ્જન હતા અને માનવતાથી તેમનું હૃદય છલકાતું હતું. મુનિજી પ્રત્યે પણ અપાર ભાવના હતી. સુખીસંપન્ન હોવાથી ઘરમાં બધી વ્યવસ્થા હતી. અહીં મનુભાઈનાં માતુશ્રી મણિબહેન વિષે આપણે પૂરો ઉલ્લેખ કરશું તો જ તેના ઉત્તમ ચરિત્રને ન્યાય મળશે. ખરેખર, સાચું ધર્મમય જીવન કેવું હોય તે પાઠ મણિબહેન પાસેથી શીખવા જેવા છે.
કાશીમાં પદાર્પણ 2 143