Page Text
________________
ઉજ્જૈનથી “આગ્રા રોડ” સીધો આગ્રા સુધી પહોંચે છે. મુંબઈ-આગ્રાનો આ ધોરી રોડ છે. વચમાં ગુણા નામે સારું ગામ આવતું હતું અને ત્યારબાદ શિવપુરીમાં મોટો સંઘ હતો.
શિવપુરીથી બે રસ્તા છે. એક રસ્તો સીધો કાનપુર જાય છે, જ્યારે બીજો માર્ગ ગ્વાલિયર અને આગ્રા થઈ કાનપુર જાય છે. આમ કાનપુરનો સીધો રસ્તો ટૂંકો હતો. પરંતુ ચાતુર્માસ પહેલાં કાનપુર પહોંચવામાં શંકા રહેતી હતી. તેથી ગુણા અને શિવપુરી થઈ ગ્વાલિયર જવાનો નિર્ણય કર્યો. ઉજ્જૈન સંઘનો માણસ ગ્વાલિયર સુધી જઈ આવ્યો અને ચાતુર્માસની વિનંતી પણ લઈ આવ્યો. વિનંતીપત્ર આવતાં મન ઘણું જ પ્રફુલ્લિત થયું. ઉજ્જૈનના શ્રી ફૂલચંદ શેઠે ઘણી સારી સેવા બજાવી.
હવે જૈન ઘરો ન હોય તેવા માર્ગ ઉપર ઘણા દિવસો સુધી ચાલવાનું હતું. સાચો પરિષહ ડોકિયાં કરી રહ્યો હતો. ઉજ્જૈનથી વિહાર કરી ઉદનખેડી પહોંચ્યા. ત્યારે પાણીનું માટલું અચાનક ફૂટી ગયું. આખા વિહારમાં આ માટલું આધારભૂત હતું.
સવારમાં પાણી વહોરી માટલું ભરી લેતા. ચાલતી વખતે હવા લાગવાથી પાણી શીતલ બરફ જેવું થઈ જતું. બાર વાગ્યા સુધી આહારની કલ્પના નહીં કરવાની. એકએક ગ્લાસ પાણી પીતા રહેવાનું અને ચાલતા રહેવાનું. અગિયાર વાગ્યા સુધી પંદર માઈલ કાપી વિશ્રાંતિ કરવાની, ત્યાર પછી જયંતમુનિ પાત્રા લઈ અજાણ્યાં ઘરોમાં ગોચરી મેળવવાનો પ્રયાસ કરતા. ભગવાન ભેગો રહેતો. પરંતુ તે ભાષા કાંઈ સમજતો નહિ. તેથી તેનો નામનો જ સહારો હતો. આખા દિવસમાં સાત-આઠ રોટલી મળી જાય એટલે ઘણું થતું. દાળ-શાક ક્યારેક હોય કે ન હોય, ત્યારે લુખી રોટલી આરોગી લેવાની. સાંજના તો ગોચરી માટે વિચાર જ નહિ કરવાનો. આ રીતે તપસ્યાપૂર્વક અને ઘણા જ ઉત્સાહ સાથે વિહાર ચાલતો હતો. પાણીના માટલા માટે પણ પરિષહ :
ઉદ્દનખેડીમાં બીજું માટલું લેવું જરૂરી હતું. જયંતમુનિજી એક કુંભારને ઘેર પહોંચ્યા. સામે માટલાનો ઢગલો પડ્યો હતો. મુનિશ્રીની નજર માટલા પર હતી. મુનિજીએ અવાજ દીધો. ત્યારે ઘરમાં કુંભારણ બાઈ એકલી જ હતી. કુંભારણ બહાર આવી. સંતોને મોઢે મુહપત્તી બાંધેલી હતી. આમ અચાનક નવો વેશ જોઈ તે ગભરાઈ ગઈ. મારવા માટે સાવરણી લઈને દોડી. મુનિશ્રીને બહાર નીકળવા માટે પડકારો કર્યા.
આ આખો પ્રદેશ ડાકુ-લૂંટારાઓથી જાણીતો છે. અહીં મોઢે બુકાની બાંધી અચાનક ડાકુ આવી ચડે તેમાં કોઈ આશ્ચર્ય હતું નહીં, પણ મોઢે મુહપત્તી બાંધેલા જૈન સાધુને તેણે ક્યારે પણ જોયેલા નહોતા એટલે એ કુંભારણે ગભરાઈને સામનો કરવો શરૂ કરી દીધો.
મુનિશ્રીએ પણ સમયસૂચકતા વાપરી અને હસીને કહ્યું, “બહેનજી, માર લો, માર લો.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 102
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |