________________
ગયું ન હતું. ફક્ત કાલાવડના શ્રાવક છગનલાલ જાદવજી દોશી એક જ શ્રાવક એવા માઈના લાલ શ્રાવક નીકળ્યા કે જેના હૈયામાં ઉત્પાત મચી ગયો કે મુનિઓ ગુજરાત છોડીને કેમ ચાલ્યા જાય ? હું એમને પાછા વાળું !
છગનભાઈ જાદવજી ગુરુદેવના પરમ ભક્ત શ્રાવક હોવાથી તેમણે ગુરુદેવને પણ ઉપાલંભ આપ્યો: તમે શિષ્યને કેમ આજ્ઞા આપી ?”
પોતે ભેટ વાળી. તેમનું વરસીતપ ચાલુ હતું. ગુરુમહારાજને પાછી વાળવા માટે એકલા નીકળી પડ્યા. મનમાં કંઈક સંકલ્પ કરેલો કે ગુરુમહારાજ પાછા ન આવે તો હું વરસીતપનું પારણું નહીં કરું! તેઓ ગુંદી આવી પહોંચ્યા. આ એકવચની શ્રાવકની હિંમત તો જુઓ! પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજને તેમણે સાફ કહ્યું :
“આપ પાછા નહીં ફરો ત્યાં સુધી હું વરસીતપનાં પારણાં નહિ કરું.”
પ્રેમના આવેશમાં સાહજિક રીતે બોલાયેલાં વચનો પાછળ અખૂટ ભક્તિ અને દૃઢ નિર્ધાર હતો. પૂ. તપસ્વી મહારાજ પાછા ફરી ન શક્યા. તેઓએ ૩૩ વર્ષ સુધી એકાંતર ઉપવાસ ચાલુ રાખ્યા અને પારણું ન કર્યું તે ન જ કર્યું ! વરસીતપ દરમ્યાન તેઓ સ્વર્ગે સિધાવી ગયા. ધન્ય છે આ એકવચની ભક્ત શ્રાવકને ! તે કોટિ કોટિ અભિનંદનને પાત્ર છે.
ગુંદીથી દાહોદ સુધી તેમણે વિહારમાં સાથ આપ્યો. ઘણી વાર વિહારમાં આવનારા આગળના ગામ સુધીના રસ્તા અને બીજી વ્યવસ્થા પહેલાં જઈને જોઈ આવતા. છગનભાઈ દોશી ઉત્સાહ સાથે આગળ વધી રહ્યા હતા. તેઓ વર્ષીતપ કરતા એટલે તેમને થોડી તકલીફ સહન કરવી પડતી. પૂ. તપસ્વી મહારાજે હવે પાછા ફરવા માટે તેમને પ્રેરણા આપી, પરંતુ આ ભક્તિભાવવાળો મરદ પોતાના સુખની પરવા કર્યા વિના સંતભક્તિમાં લીન હતો. આખું ગુજરાત પાર કરાવી માળવાના કિનારા સુધી પહોંચાડ્યા પછી જ તેઓ પાછા ફર્યા હતા. દોઢસો માઈલની યાત્રામાં તેણે જે અપૂર્વ સેવા કરી છે અને તન-મન-ધનથી ભોગ આપ્યો છે તે અવિસ્મરણીય છે.
છગનભાઈ દાહોદથી રતલામ સુધીના રસ્તાનો સર્વે કરી આવ્યા. આગળનો રસ્તો ઠીક હતો, જેથી છગનભાઈ પુનઃ કાઠિયાવાડ જવા માટે તૈયાર થઈ ગયા. તેઓએ માંગલિક સાંભળી પોતાની ટેક યાદ કરાવતાં કહ્યું, “જ્યાં સુધી ગુરુદેવ દેશમાં પાછા નહિ આવો ત્યાં સુધી મારા એકાંતરા ઉપવાસ બંધ નહીં થાય. ધ્યાન રાખજો ! આ છગન બોલ્યા પછી ફરતો નથી.” એમ કહી તેણે મૂછ પર હાથ મૂક્યો.
વિદાય લેતી વખતે પૂજ્ય તપસ્વી મહારાજને અને શ્રી જયંતમુનિજીને એકલા મૂકતાં તેઓ
સાધુ તો ચલતા ભલા 1 89