Page Text
________________
બાળકની જેમ રડી પડ્યા. એ વખતે એમને ધીરજ બંધાવવી બહુ મુશ્કેલ હતી. તેમણે સુંદર સેવા બજાવી હતી. પોતાની પાઘડી ગુરુદેવનાં ચરણોમાં મૂકી, માંગલિક સાંભળી, અશ્રુભીની આંખે અને ભારે હૃદયે પાછા વળ્યા. જાણે વિહારની વ્યવસ્થાનો સબળ આધાર અદૃશ્ય થઈ ગયો. તેમની ભક્તિ અને વચનબદ્ધતાને ધન્ય છે !
કાઠિયાવાડ તો પહાડી પ્રદેશ છે. જ્યારે ગુજરાતને લીલી નાઘેર છે. રોડને કિનારે હજારો આંબાનાં વૃક્ષો જોવા મળે છે. આંબાની નીચે કાચી-પાકી કેરીઓની પથારીઓ પડી હોય છે. ભાલ વટાવતાં વૃક્ષરાજી પણ નજરે ચડવા લાગી હતી. અહીં ધોળકા જિલ્લાનો પ્રદેશ આવી ગયો હતો. ધંધુકાથી ધોળકા જતાં આખો પ્રદેશ બદલાઈ જાય છે.
આ ધોળકા પુરાણકાળમાં મહાભારતનું વિરાટનગર હતું. કહેવાય છે કે પાંડવોએ આ જ વિરાટનગરમાં ગુપ્તવાસમાં બાર મહિના વિતાવ્યા હતા. આ દૃષ્ટિએ ધોળકા એક ઐતિહાસિક નગરી છે. ખરેખર, આ સત્ય હકીકત હોય તો કલ્પના કરો કે હસ્તિનાપુરની મહારાણી દ્રૌપદીએ અહીં દાસી રૂપે સેલેન્દ્રી બનીને વિરાટ રાજાના રાજમાં ચંદન પામ્યું હતું. એક દાસી બનીને તેણે રાજકુમારીઓના હુકમને માથે ચડાવી તેમની સેવા કરી હતી. છતાં પોતે અપૂર્વ ધૈર્ય રાખી, સમયને માન આપી, ઉજ્વલ ચરિત્ર પ્રગટ કર્યું હતું. ધન્ય છે આ મહાસતી દ્રૌપદીજીને. ભારત વર્ષની મહાસતીઓમાં તેમણે નામ લખાવી ભારતનો ઇતિહાસ ઉજ્જવલ કર્યો છે. ધોળકા પહોંચ્યા ત્યારે રસ્તામાં આ ઇતિહાસ સાંભળવા મળ્યો હતો.
સંતો તા. ૩-૪-૪૮ના રોજ ધોળકામાં ચુનીભાઈના પૌત્ર પ્રાણલાલજીના બંગલામાં ઊતર્યા. ભાલમાં પાણીની જેવી સ્થિતિ છે એવી જ સ્થિતિ ધોળકા પ્રદેશમાં પણ છે. ત્યાં પણ શુદ્ધ પાણી મળવું દુર્લભ છે. જેથી ધોળકાવાસીઓ જમીનમાં ટાંકા બનાવે છે. ચાલીસ-પચાસ ફૂટ ઊંડો કૂવો બનાવવામાં આવે છે. તેની ચારેતરફ પાકી દીવાલો બાંધી, નીચે પાકું ભોંયતળિયું કરવામાં આવે છે અને ઉપર ઢાંકણું રાખવામાં આવે છે. પછી કૂવાનું ઢાંકણું બંધ કરી, આ ટાંકા ને છતની સાથે જોડી દેવામાં આવે છે.
વર્ષાકાળે વરસાદ વરસે તે પહેલાં છત સાફ કરવામાં આવે છે. છત ઉપર જે પાણી પડે તે બધું ટાંકામાં ચાલ્યું જાય છે. જુઓ વરુણદેવની કૃપા. ટાંકાનું પાણી નિર્મળ ગંગાજળ જેવું હોય છે. ક્યારેય પણ આ પાણી બગડતું નથી. તેમાં કચરો પડતો નથી કે દુર્ગધ પણ મારતું નથી. ટાંકાનું પાણી સ્વચ્છ સ્ફટિક જેવું રહે છે. જૈન શાસ્ત્રોમાં આવા ટાંકાનું વર્ણન છે. ભગવાન મહાવીરના શિષ્ય આનંદ શ્રાવકે એવા પચ્ચખાણ લીધા હતા કે બારે મહિના સ્વાતિ નક્ષત્રનું જ પાણી પીવું. તેઓ સ્વાતિ નક્ષત્રનું પાણી ટાંકામાં સંગ્રહિત કરી લેતા હતા.
સાધુતાનું શિખર અને માનવતાની મહેંક 90
| SR No. | 023252 |
| Book Title | Sadhutanu Shikhar Ane Manavtani Mahek |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Harshad Doshi |
| Publisher | Jain Academy |
| Publication Year | 2006 |
| Total Pages | 532 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 16 MB |