________________
(96)
अथ श्री संघपट्टकः
पोते पोताना मन अंगीकार करीने घणा कुतीर्थिक लोको प्रगट या बे.
टीका:- तेषां च परस्पर विरुद्धानेककुमतशतश्रवणोद्यमानसंदेहदोला धिरुढमनसः प्राणिवर्गस्य कुतः सुगति, नहि सा के कमार्ग साध्या ॥ तात्विकसम्यक्ज्ञान दर्शनचा रित्रात्मक मार्गसाध्यत्वात् तस्याः ॥ नच दोलायमानमानसानां वास्तवैकमुचिपथतत्वनिर्णयः ॥ तदभावाच्च कथं मुक्त्युपाया नुष्टानलेवनं तदजावाश्च कथं मुक्तिरिति संप्रति इदानीं किले ति संभावने ॥ संभाव्यते एतद्यत्कलिकालानुभावात् संप्रत्येवंविधः प्राणिवर्गः ॥ इति वृत्तद्वयार्थः ॥
अर्थ:-ने तेमना परस्पर विरुद्ध एवा अनेक प्रकारना मन तेमनुं सेंकको बार जे सांजल ते थकी उत्पन्न थया जे संदेद, ते रूपी जे हिंचालो ते उपर बेतुं बे मन जेनुं एवो, एटले एक वातनो निरधार थतो नथी, माटे अति चंचल जेनुं चित्त बे एवो प्राणी नो समूह तेने क्यांथी सुगति थाय, केम जे ते सुगति बे ते अनेक मार्ग वने सिद्ध थती नथी, ते सुगतिनो यथार्थ सारां ज्ञान दर्श. नने चारित्र ते रूपज एक मार्ग, तेथे करीने साधवा योग्य बे ए हेतु माटे, ने जेमनुं चंचळ मन बे तेमने यथार्थ एक मुक्ति मार्गना तत्वनो निश्चय थतो नथी धने ज्यारे मुक्ति मार्गनो निश्चय न थयो त्यारे मुक्तिना उपाय रूप जे अनुष्टान तेनुं सेवन पण क्यांची थशे थाने ज्यारे मुक्तिना उपाय रूप अनुष्टाननुं सेवन न थयुं त्यारे मुक्ति पण क्यांथी थशे. इत्यादि वर्त्तमान कालमा ए वात संभवे बे जे कलिकालना महिमाथी ए प्रकारनो प्राणिःसमूह यो देखाय