________________
अथ श्री संघपट्टक
( ४६९ )
उगे बे ने जें विवेकी लोकों बे ते तो बहुधा ए प्रकारना उपायय उगाता नथी एटलो अर्थ बे.
टीकाः — शठैः प्रपंच प्रपंचनचतुरैः बलितइवेत्युपमानं ॥ यथा बलितः शाकिन्यादिनिर्वशीकृतस्तथाविधचैतन्यराहित्यात् सुखेन वंचयितुं शक्यते तथायमेष जनः श्राद्धलोको हाइति वि. षादे वच्यते विप्रलभ्यते ॥ महानयमस्मच्चेतसि विषादोयद्धर्माथिलो को धूर्तेः स्वार्थं वंचयित्वा दुर्गतौ पात्यत इति वृत्तार्थः॥ २१ ॥
--
अर्थ :- प्रपंचनो विस्तार करवा चतुर एवा लिंगधारी शठ पुरुषो तेमणे ए लोक बदया होय ने शुं एम उपमान कर्यु एटले जेम बलेलो एटले जेम शाकली आदिके वश करेलो दोय ते पोतानुं जेतुं चेतनपएं हतुं तेणे रहित थयो तेथी ते सुखे बेतरवा योग्य थाय. तेम या श्रावक लोकने पण बेतरे बे. हा था तो महा खेद नरेली वात बे या तो अमारा चित्तमां मोटो विषाद श्रावे बे जे धर्मना अर्थी प्राणीउने धूर्त लोको पोताना स्वार्थने अर्थे बेतरी ने दुर्गतिमां नाखे: बे एटले बेतरीने नरकमां ढोळी पाने बे ए प्रकारे आ एकवीसमा काव्यनो अर्थ थयो.
टीकाः - इदानीमत्युच्छृंखलानांनामजैनानां दशमाश्चर्यानुभावादज्युदयं स्वविषादपुरस्सरं दर्शयन्नाह ॥
अर्थः- दवे अतिशे उच्छृंखल थयेला एवा पण केवळ नाम मात्र जैनी कहेवाता जे पुरुष तेमनो वशमाश्चर्षना महिमानी