________________
-
अथ श्री संघपट्टका
(२९९)
गुरु मळ्या पली पण सद्धर्म करवा समर्थ नथी थता. वळी ए पुरुषो केवा ने तो ए प्रकारनी शुज गुरुनी प्राप्ति थये बते पण निसल एटले पुरुषार्थ होण ले माटे एम विचारे जे जे आपणे आ गवनी मर्यादा मूकीए के न मूकीए ए प्रकारना विचारमा जे करवा योग्य
ते करवामां नमी गयां ने अंतःकरण जेमनां एवा थाय बे. ते गच्छ स्थिति व्याहत कहीए.ते पुरुषने पोतानुं हित करवानुं सामर्थ्य नथी, एम देखीने ते पुरुषोनो नपकार करवाने इच्छतो ग्रंथकार पोताना चिंतमां नत्पन्न थयो जे दयानो समुष तेणे करीने कहे .
टीका:-किं ब्रूम इत्यादि। अतःकं पुरुषविशेषं ब्रुमो जणामः कं शह जगति श्राश्रयेमहि सेवेमहि ॥ कं आराध्येम दामादिनोपचरामः ॥ एतेषां जणनादीनां मध्यात्किं कुर्महे विद्महे ।। यदिदि कस्यचिन्महात्मनो जणनेनाश्रयणेनाराधनेन वा गड स्थिति विमुच्य संझमप्रतिपत्तौ ते स्वहितमाचरंति तदेतदपि क्रियते ॥ परोपकृतिदीदितत्वात्सत्पुरुषाणामिति ॥
अर्थः-जे कया पुरुषने प्रत्ये आ वात कहीए. वळी जगतमा कीया पुरुषनी सेवा करीए जे पुरुष सेवा वते था वातने समजे. वळी कया पुरुषनी आराधना करीए एटले दानादिक वते तेनो उ. पचार करीए. ए सर्वनी मध्ये शुं करीए. जो कोश्क मोटा पुरुषना कहेवाथी श्राश्रय करवाथी अथवा आराधन करवाथी गढ स्थितिने मूकीने सधर्मनो अंगिकार करीने पोतार्नु हित करतो पण करीए. केम जे सत् पुरुषे तो पारको नपकार करवो एज दीक्षानो अंगिकार को ले ए हेतु माटे.
