________________
(२१० )
-18 अथ श्री संघपट्टकः
बहुधा राजा श्रादिक महर्द्धि लोक ते तेवा आसन उपर बेसे बे एम देखीए बीए, ने वळी यतिनी लोकमां हांसी थाय बे. च शदनो ए अर्थ डे जे दोषनो समूह एथी थाय बे. लोकनी दांसी एम थाय बे जे अहो! जीख मागीने श्राजीविका करनार मुंगीत माथावाला पण या प्रकारना आसन उपर बेसे बे इत्यादि इर्षा सहित लोकनां वचन संतलाय ए हेतु माटे लोकमां श्रतिशय प्रसिद्ध गादी श्रादिकनो परिग्रह के ते महा धनपणे संसारमां मूर्खानुं कारण बे ने वळी सुखकारी जेनो स्पर्श बे ने अतिशय कोमळ रु आदिक वस्तुए नरेलां सात शीलपणने जणवनार एवां ते सिद्धांत मां मुनिने अघटितपणे बेसवानो निषेध करेलो बे माटे गादी श्रादिक आसन तेने विषे साधुने बेसवानो संजवज नथी.
टीका:- उच्चैरतिशयेन इतिहेतौ एज्यो हेतुभ्यो न खलु नैव खलु वधारणे मुमुक्षोर्मोक्षार्थिनो यतेः संगतं युक्तियुक्तं गब्द काद्यासनं नपनोगतयेति शेषः ॥ लोकप्रसिद्ध रूतादिनूतयासन विशेषो गब्दिका ॥ श्रादिशब्दान्मसूरकसिंहासनादिपरिग्रहः ॥ एतेन यदपि - नाणादिवरतरमित्याद्यागम बलेन प्रवचनप्रजावनांगतया यतीनां गब्दिकासिंहासनाद्यासनोपवेशन समर्थनं तदपि सुखशीलता विलसितं ॥
अर्थ :- मोना श्रर्थी यतिने गाद। श्रादिक शासन श्रतिशय अघटितज बे. ' न खलु' ए अव्ययनो निश्चयवाचक अर्थ बे, माटे यतिने ए प्रकारना श्रासननो उपजोग करवो ते जुक्ति जुक्त निथीज. 'उपयोग तया' एटलुं पद उपरथी शेष लेवुं. लोक