________________
*-1
अथ श्री संघपक
-
प्रासन उपर बेसवाथी विनाश थवानो संनव . व्रतने मध्ये रघु जे निंा एटदुं पढ़ तेनो सर्व जगाए संबंध करवो. निहु एटले साधु ते गादी उपर बेसे त्यारे हुँ जगतना पण उपरी रहेनार ढुंए प्रकारनी शोनाथी कार्य करवामां अजिमाननी प्रवृत्ति थाय ए हेतु माटे ने मुनिने शोना तो अवश्य त्याग करवा योग्य .
टीकाः-यमुक्तं ॥विभुसावत्तियं निक्खू, कम्मं बंधचिकणं ॥संसारसागरे घोरे, जेणं पम उत्तरे ॥ इति ॥ .
अर्थः-जे माटे ते वात शास्त्रमा कही जे जे शोलामां वर्ततो जे निकु तेने चीकणां कर्म बंधाय बे ने ते करीने नितु जे ते शोजाए करीने महाघोर ने पु:खथी तराय एवो जे संसाररुपी समुज तेमां पके डे, इत्यादि शास्त्र वचन बे.
टीका:-नृपते राज्ञःककुदं चिह्न राजादीनामेव प्रायेण महकिानां तत्रोपवेशदर्शनात् ॥ लोकहासो जनतोत्प्रासनं च शब्दोदोषसमुच्चये निदोर्यतेः ॥ अहोनिदोपजीविनो मुं. मिता अप्येवं विधासनेषूपविंशतीत्यादिसेय॑जनवचनश्रवणात् ॥ स्फुटतरो लोकप्रकट इह गब्दिकादौ संगः परिग्रहो महाधनत्वेन मू हेतुत्वात् ॥ सातशीलत्वं सुखलालसत्वं ॥ तदंतरेण हंस रुतादिपूर्णेषु स्पर्शेषु तथाविधासनेषु यत्वनुचिततया सिकांत निषिकेषूपवेशाऽसंन्नवात् ॥
अर्थः-चढ़ी ए गादी श्रादिक भाका राजाने चिहाने