________________
48. अथ श्री संघपट्टकः
-
(२५५ )
माध्यस्थ्येन गुणसंभावनया सुविहिता अपितत्र जिनगृहे का. चिञ्चितायतनया विकति ॥
अर्थः-या अभिप्राय जे ते देशमा एकज जिन जवन देने तेमां श्रावक नथी ने देवकुलिक ते घणा सुख शीलिया ले माटे . चैत्य चिंतादिक कांश्पण करी शकता नथी माटे ते देशमां जिन मंदिरनो अन्नाव ने तेथी मार्ग तो उच्छेद न थाय ए हेतु माटे ने मध्यस्य दृष्टिए जोतां ते देशना लोकने गुण थवानुं संनवे . माटे सुविहित पण ते जिनमंदिरने विषे यतनाये करीने कांश्क चिंता करे ने एटले तेने पोते पण समारे .
टीकाः-॥ श्हरति ॥ इतरथा एवं विधगुणानावे चैत्यकुल गणसंघाचार्यप्रवचनश्रुतेषु सेवेष्वपि वैयावृत्यस्थानेष्ठ तेषु तेषुतेन सुविहितेन कृतं वैयावृत्यं तपःसंयमोद्यमं कुर्वतेति॥ एवं रूपालबंता नावे सुविहितस्य न चैत्यचिंतया काचित् स्वार्थ सिकिः संयमोद्योगस्यैव तस्य सर्वोत्तमत्वादित्यर्थः॥ .
अर्थः-जो एम न होय तो एटले ए प्रकारनो गुण न होय तो तप संयममा उद्यमवंत एवा ते सुविहित साधु जे तेमणे चैत्य १ कुल ५ गण ३ संघ ४ श्राचार्य ५ प्रवचन ६ श्रुत, ए सर्व वियावच्छ करवानां स्थानक तेमने विषे वियावच्छ करीज . केम जे ए रुपनुं जो थालंबन न होय तो सुविहितने चैत्यचिंता करवाथी कांपण स्वार्थ सिद्ध करवानी नथी तेमने तो संजमने विषे नद्योग करवो एज सर्वोत्तमपणुंडे एवो अर्थ ने ए हेतु माटे.
