________________
8. अथ श्री संघपट्टक
केम ए हेतु न बाध पाम्यो त्यारे सुविहित उत्तर आपे ले जे एम तारे न बोल.
टीकाः-तेषां मुन्याजासत्वेन तत्र तहास दर्शनेना पितासस्य मुन्ययोग्यताया बाधितत्वमितिहेतोर्विषयापहाराजावान्न बाधित विषयत्वमिति ॥ एवं साधनांतरमपि प्रकृतसिध्ध्यैदयते ॥ जिनगृहवासो यतीनांवर्जनीयः ॥ पूज्याशातनाहेतु:स्वात् ॥ गुर्वासनावस्थानवदिति ॥ अत्रापि हेत्वान्नासोझारः स्ववजूह्यः ॥ तदेवमुपपन्नमेतद्यतिनिर्जिनगृहे न वस्तव्य मितिवृत्तार्थः॥ ७॥
अर्थः केम जे ते चैत्यमा रहेनारा मुनि नथी, एतो मूनिना आन्नास ने एटले मुनि जेवो वेष राखे ने पण मुनि नथी. माटे तेनो चैत्यमां निवास देखाय तेणे करीने पण साधुने चैत्यमा निवास करवो तेनुं अयोग्यपणुं माटे बाधित डे एटले निषेध छे ए हेतु माटे हेतुनो विषय जे अयोग्यपणुं तेनो नाश जे योग्यपणुं ते नथी, माटे ए हेतुने बाधित विषयपणुं नथी. ए प्रकारे बीजं पण अनुमान साधन था प्रकृत वातनी सिकिने अर्थे देखाय . जे, जि. नघर वास यतिने वर्जवा योग्य ले केम जे पूज्यनी आशातना थाय ने ए हेतु माटे ॥ दृष्टांत ॥ जेम गुर्वा दिकना आसन नपर बेस ते श्राशातना डे माटे वर्जवा योग्य ले तेम था श्रनुमानमां पण हे. स्वाजासनो उजार पोतानी मेळे तर्क करी लेवो ते हेतु माटे एम सिक थयुं जे यतिने जिनघरमां न रहेq ए प्रकारे सातमा काव्यनो वर्ष यो ति यतिने चैत्यवास निषेधनो नधार थयो ॥७॥