________________
( १८४) .
-
अथ श्री संघपट्टक:
नासनिरासप्रतिपादनं तदपि मुग्धस्य निविममंशुक ग्रंथी कांचनं बधतस्विरेण तत्पतनमनुपलकतो वृत्तांतमनुहरति ॥ हेत्वा
नासोझारं कुर्वतापि जवता हेतोर्गीतार्थाचरितत्वस्योक्तन्यायेन • पतनानवगमात् ॥
अर्थः-एणे करीने जे ते पूर्वे गीतार्थ आचरणरुपी खोटा हेतुनो नाश प्रतिपादन कर्यो हतो एटले चैत्यवास साधुने करवा योग्य . गीतार्थे थाचरण कयों जे. ए हेतु माटे ए प्रकारना हेतुनुं सत्यपणुं प्रतिपादन करवा गयो, तो पण जेम कोश्क मुर्ख पुरुषे सोनानो कमको वस्त्रने मे आकरी गांठ वाळीने बांध्यो पण ते वस्त्र काएं हतुं तेमांथी नीकळी पम्यो ते न दीगे तेम तुं पण ते मूर्ख जेवो डं केम जे तेनुं दृष्टांत तारा उपर लागु थाय ने शाथी के जेम जेम ते हेतुने साचो करवा प्रयत्न करुं हुं तेम तेम ते हेतु पूर्वे कह्यो एवा न्यायथी खोटो पमतो जाय डे ने नलटुं गीतार्थोये चैत्यवास कों नथी, तेमणे पण घणो निषेधज कों ने माटे करवा योग्य नथी एवं स्थापन थाय .
टीका:-यदपि किंच चैत्यवासमंतरेणेत्यादिना तथा तीर्थाव्यवद इत्यंतेन तीर्थाव्यवलित्या चैत्यवासपूतिष्टापनं तदपि न सुंदरं ।। यतः ॥ केयं तीर्थाव्यवछिनिः? किं यतीनां चैत्यांतर्वासेन बहुकालं लगवद्देवगृहबिंबाद्यनुवृत्तिः ॥ अहोस्वित् शिप्यप्रतिशिष्यपारंपर्येणाविचिन्नमसरा सम्यग्ज्ञानदर्शन चारित्रप्रवृत्ति
