________________
+8 अथ श्री संघपट्टकः
( १६५ )
सिद्धागमोक्त देतौदूषिते स्तुताईंगीतार्थाचरितत्वं देतुरिति ब्रुवाणस्य जवतो हेत्वंतर निग्रहस्थानापत्तेः ॥
अर्थ: "बळी बे गाथाने विषे अव्यक्त दर्शन ने तें बतावेला श्रार्यरक्षित ते कलप्यो जे चैत्यवास तेनुं कालमान विचारी जोतां प्रतिशेज घटतुं नथी माटे विरोध केम न याव्यो कहुं हुं, वळी सिद्धांतथी साक्षात् सिद्ध नथी यतो एवो जे आगमोक्तरुपी तारो हेतु ते दोष माने सते तें कयुं जे गीतार्थनुं श्राचरणपणा रुपि हेतु था. ए रोते कहेतो एवो जे तुं, ते तारा बीजा देतुने पण निग्रहस्थाननी प्राप्ति थर एटले खंमन थयुं.
टीका: - यदपि निस्सकमेत्यादिना श्राचरणाया श्रागमावि - रोधानिधानं तदपि निस्सकमेकाइगुरुइत्याद्यागमस्य वस्तुतोव - सतिवासस्थापकत्वेना पास्तं ॥ यदपि विलंबीनणेत्यादिना चैत्यवासाचरणायाः प्रामाण्याच्युपगमवर्णनं तदप्यत्र कार्याव लंबनादेरनावाद पाकर्णनीयम् ॥
अर्थ:-वळी तें निस्सकन इत्यादि वचने याचरणानुं आगमी विरोधपणुं कं ते पण निस्कने हाइगुरु इत्यादि श्रागमने वस्तुताये तो वसतिमां साधुने रहेतुं एवं स्थापन करी देखामयुं ते करीने खंगन कर्यु वली ते जे विलंबिण इत्यादिके करीने चैत्यवासनी श्राचरणानुं प्रामिणिकपणुं कयुं हतुं ते पण इहां कोई कार्यनुं अवलंबनादिक नथी माटे एतो सांजळवा जेवुंज नथी.
