________________
- अथ श्री संघपट्टकः --
( १५५ )
श्रधाकर्मादि दोष रहित पणुं वे ए देतु माटे, ए प्रकारना हेतु तो मोए कयुं एवा न्याये करीने चैत्यनो उपनोग करतां देव द्रव्यनो नपनोग थाय बे इत्यादि दोष करीने शास्त्रनी रीते बाधित लागे बे. माटे ए जे तमारो आधाकर्मादि दोष रहित रूपी हेतु ते खानास यो एटले खोटो थयो .
टीका:--- यदपि निस्सक मेत्यादि सिद्धांतवचनाच्चैत्यावासज्युपगम तदप्यविदितागमानिप्रायस्य जवतो वचः, सम्यक् निश्राकृतशब्दार्थाऽपरिज्ञानात् ॥ नहि यत्र साधूनां निवासद्वारेण निश्राश्रायत्रता जवति तन्निश्राकृतमिति निश्राकृत शब्दार्थः ॥ किंतर्हि यद्देशतः पार्श्वस्थादिप्रतिबोधितश्रावकैः . स्वयं तथा विविमकुर्वाणैरपिविधि श्रद्धालुनिः पार्श्वस्थादीनां चैत्यगृहादन्यत्र वसतामेव निश्रया निर्मार्पितं तन्निश्राकृत मिति
अर्थ:-वळी जेतुं निस्सकम इत्यादि सिद्धांतना वचनथी चैत्यवासांगिकार करवानुं कहे बे ते पण आगमना अभिप्रायने न जाणतो जेतुं ते तारु वचन बे, केम जे निश्राकृत शब्दना अर्थ - नु सारी रीते तने ज्ञान नथी. तेथी एम कह्युं बे जे ज्यां साधुनो निवास होय ते द्वारे निश्रा आधीन बे एटले जे साघुनी निश्राए कर्यु ते निश्राकृत कहीए, एम निश्राकृत शब्दनौ अर्थ तारा कह्या प्रमाणे नथी, त्यारे शो बे ! तो जे दैशथी पासथ्यादिक पुरुषे प्रतिबोध कर्या पण पोते जेम शास्त्रमां विधि को वे ते प्रकारे विधि मार्गने न कर सकता पण विधि मार्गना श्रद्वालु एवा जे श्रावक तेमणे चैत्य घर थकी बीजे रहेता जे पासथ्यादिक तेमनीज मिश्रा