________________
, -8. अथ श्री संघपट्टका
-
• (७१)
मां रहेवानुं युक्त कहेता हो तो ते वात युक्त नयी केम जे त्यां पण नवो आंबानो अंकुर तेनुं जहण करवाथी मधुर स्वर बाखता जे कोयल तेना पंचम स्वर एटले सात स्वरमां पांचमो कामोद्दीपक स्वर तेना उहासे करीने तथा चारे पास प्रसरतो एवा प्रफशित बहल मालती थादिना सुगंधे करीने वश करेलां एवां पण मन मोकलां थाय एवं देखाय ने ए हेतु माटे अने पंचम स्वरनो उ. हास ते कामोद्दीपन थवानुं कारण एम जरतादि शास्त्रमा कडं बे ए हेतु माटे.
टीकाः-तथचिक्रीमिषागतकामुककामिनीसंकुलत्वेन च स्त्रीसंसक्त्यादेरपि तत्र नावात् ॥ अथवा माभूवननवरतशास्त्राच्यासपरावर्तनादिपराणां यतीनामेतजन्या दोषाः ॥ तथापि लोकसंचारशून्योद्याननूमौ वसतां चरटतस्करादिन्नि रुपकरणापहारस्यापि संनवात्, तदपहारे च शरीरसंयमविराधनाप्रसंगात् ॥ .
अर्थः-वली क्रीमा करवानी श्वाए त्यां श्राव्यां जे कामी परुष ने कामिनी स्त्रीयो तेणे करीने व्याप्तपणुं ले माटे स्त्रीना संबंध आदिकनो पण त्यां संभव ॥ अथवा निरंतर शास्त्रनो श्रन्यास तथा गणवू ए श्रादिकने विषे तत्पर एवा मुनिने ते उद्यान संबंधी दोष म था तो पण लोकना संचारथी रहित ते उद्यान मिने विषे रहेता जे मुनि तेमनां उपकरण पण नील चोर आदिक,था. वीने हरशे एवो संनव डे माटे ते ज्यारे उपकरण गयां त्यारे शरी. रनी तथा संयमनी विराधना थवानो प्रसंग प्राप्त थाय ए हेतु माटे मुनिने उद्यानमा रहेवं घटतुं नथी.