________________
[ કર ]
* શ્રી સીમંધર
સાધનાના સત્યપથ ઉપર નથી ટકી શકયા તે અગમ્ય-પક્ષપારલૌકિક હિતના માર્ગમાં કયાંથી સફલતા મેળવી શકે! અર્થાત
વિષપાન નો જ = મિટ્ટા ક જ વાર ની કહેવત મુજબ તેવા માણસે નિષ્ફળ જીવન જીવી રહ્યા છે. ”
ઉપર મુજબ કંઈક મોહના આવેશમાં ઉન્માદભર્યા વચનો ઉચ્ચાર્યા પછી જન્માંતરમાં આધેલા ધર્મના પ્રતાપે પુનઃ મને શુભભાવના જાગૃત
થઈ “ અહો! ચિંતા ખરેખર જગતમાં ભનિર્વેદ પામેલા શ્રી અનિષ્ટતમ ગણાતી ચિતા કરતાં પણ ભયંકર કામગજેન્દ્રના પુનઃ છે. ફક્ત તે ચિંતા અને આ ચિતામાં બિંદુમાકિ વૈરાગ્યોદ્ગારે મીંડાન જ માત્ર ફેર છે. એટલે કે પેલી ચિતા કરતાં આ ચિંતા વધી જાય તેમ છે; કારણ કે પેલી ચિતા તે ફકત મર્યા પછી જીવ વિનાના મડદાને જ બાળે છે, પણ આ ચિંતા તે જીવત જ છવસતિત શરીરને સંતાપે છે વળી જગતના માણભંગુર પૌદ્ગલિક પદાર્થો પર વધુ રગ-પ્રેમ કરનારા પ્રાણુને વધુ રાગલાલાશવાલી મજીઠની જેમ અવનવી રીતે વિવિધ કા-દુઃખ સહવા પડે છે, તથા જગતમાં સ્થૂલ દૃષ્ટિએ પદાર્થોના સારાખાટાને વિભાગ ભલે હેય પણ ખરી રીતે એમાં કંઇ અંતર નથી,ખાટા-ખરાબ પદાર્થો નજીકમાં રહીને દુખ આપે છે. અને સારા પદાર્થો છે.થી એટલે કે તેના વિયાગમાં દુઃખ થતું હોવાથી દુ:ખ આપે છે. આમ વકૂિતપૂર્વક પાર્થોની સારા
૧ અહીં રાસકાર મૂળમાં “ સજન દુખ દિ દૂરથી, દુજ્જણ પાસિ બઈઠ” શબ્દોથી સજજના મહત્વને વિશિષ્ટ આલૅ કારિક ભાષામાં વર્ણવે છે આ વર્ણન વૈષ્ણવગોસ્વામી શ્રી તુલસીદાસજી સંતકવિ-રચિત શ્રી રામાયણની બાલપીઠિકામાં આવતી નીચેની ચૌપાઈની યાદ દેવડાવે છે.
નંદી સંત અસંતના ચરણ દુખપ્રદ ઉભય બિચ કછુ વરણ ! મિલત એક દારૂણ દુખદેડી, વિધુરત એક પ્રાણ હરી લેતી |
