________________
૫૬
શ્રી પ્રિય જીમતી કહે છે કે હાલા પ્રાણેશ્વર ! તારા સ` વિધો દૂર થાઓ અને તારા સમાગમ જલ્દી થાએ, તારા ઈષ્ટકાચની સિદ્ધિ જલ્દી થામા અને સમયે અમને યાદ કરો” આમ કહે છે એટ લામાં વિમાન અદશ્ય થઇ જાય છે. શ્રી પ્રિયશ્રુમતી વિચારે છે કે-શું આ સાચુ હરી કે ટ્રાઇ દેવ વિદ્યાધરની છલ-કપટની જાળ તો નહિ હૈાય. અરે ! હું કેવી મૂર્ખા કે આવી ભયર રાત્રિએ અજાણી સ્ત્રીએ સાથે ખીજા ક્રાને જાણ થવા દીધા સિવાય મારા પતિને મેં મેકલ્યા તે ઠીક કર્યુ નહિં. હું સાથે ગઇ હેત તા રુ-આદિ તર્ક વિતર્કો કરી ચિંતાતુર થઈ બેઠી છે એટલામાં તે પ્રકાશથી ઝળહળતું વિમાન. આકાશમાર્ગે આવતું દેખાણુ, એટલે શ્રી પ્રિયશુમતીને આનંદ થયા અને તુરત વિમાનમાંથી રવામીનાથને ઉતરતા ઐશ્વ હષ પુલકિતપણે વધામણાંપુક સ્વાગત કરે છે. વિદ્યાધરીએ પણ શ્રી મ યગ્રુપતી-કામગજેન્દ્રની આજ્ઞા લખું સ્વસ્થાને
નય છે.
હવે શ્રી પ્રિયંગુમતી કુશળક્ષેમના સમાચાર બ્રાંભળ્યા બાદ વિદ્યાધરીએ કાણુ હતી? કયાં લઇ ગઇ હતી ? તમે તરત પાછા કેમ આવ્યા? વગેરે અહીથી ગયા પછીની તમામ બીના જણાવવા શ્રી કામગજેન્દ્રને પ્રેમપૂર્ણાંક આગ્રહભરી વિનવણી કરે છે. માથે જ‘જે ધ જોયું, સાંભળ્યું અનુભવ્યું હેય તેમાંનું કંઇ પણ ન છૂપાવવાનું પેાતાને આપેલ વચન'ની
યાદ દેવડાવી જાણવાની વધુ ઉત્સુકતા દર્શાવે છે.
શ્રી કામગજેન્દ્રને વિતર્ક વાત કહેવા સ્ત્રીએ કરેલી પ્રાથના.
વચનચાતુરીનિપુણ સ્ત્રીની વાત શાંભળ વિચારોના વમળમાં ગેાથાં ખાતા શ્રી ક્રામગજેન્દ્રકુમારે વિસ્મય, હષ અને ઢાકની વિધવિધ લાગણીએના ધણ માંથી પેદા થતા વિચારાની મુખમુદ્રા પર થતી છાયા અંતિ પ્રયત્ને પણ ન રાકાવાથી સ્ત્રીને થએલા સંભ્રમને દૂર કરવા એકદમ સ્વસ્થ થઇ, સુખ પર કૃત્રિમ હાસ્ય લાવી કહ્યું કે-વ્હાલી પ્રેમદા ! તારાથી તે શું છાનું હોય? સજ્જતાનાં વચન પત્થરની રેખાતુલ્ય હોય છે, તેમાં તું
