________________
कल्पान्तर्वाच्यः ]
पार्श्वनाथचरितम् पुप्फाइ पुप्फ-हत्थे य नच्चा तं चलियो पहू। कोउगा तत्थ संपत्तो पासइ कठ [कमठ तावसं ।। ६६७॥ पंचग्गि-कट्ठ-कुव्वंतं संबोहइ जिणेसरो। अहो अण्णाणमण्णाणं तत्तं जाणासि नो तुमं ।। ६६८॥ दया नत्थि तवे जम्मि सो तवो उ निरत्थओ। विणा जलं नई चंदं निसा वासं विणा घणं ॥ ६६६॥ न सोहंते जहा एए तहा धम्मो दयं विणा। किवा नई महातीरे सव्वे धम्म-तणंकुरा ।। ६७०॥ तीए सोसमवेयाए नंदंति कह ते चिरं?। अहो! तवस्सि! तं मूढ ! धम्मतनं न याणसि ।। ६७१ ।। महारंभ-रओ इत्थं कहें किं कुणसि मुहा । सव्वे वेया न कुव्वंति सव्वे जण्णा य भारय!॥ ६७२ ॥ सव्वे तित्थाभिसेया य ज कुजा पाणिणं दया। जो देइ गो-सहस्साणि अओ जीव-दया वरो।। ६७३ ।। कविलाणं सहस्सं तु जो दियाण पयच्छइ।
एगस्स जीवियं दिज्जा कलं नग्घइ सोलसं ।। ६७४ ।। .. हेम-धेणु-धराईणं दायारो सुलहा भुवि ।
दुल्लहो पुरिसो लोए जो जीवाभय दायगो।। ६७५ ।। एगओ जण्णया सव्वे समग्ग-वर-दक्खिणा। एगओ भय-भीयस्स पाणिणो पाण-रक्खणं ।। ६७६ ॥ जूया मंकुण डंसादि जे पाणी तणु पीडए। पुत्तु व्व परिरक्खंति ते नरा सग्ग-गामिणो ॥६७७॥ भो! भो! तावस! एवं अण्णाण कटुं पकुव्वमाणो य। धम्मस्स लेसमवि तं न याणसि सव्वहा Yणं ।। ६७८॥ छाय-तवाणमंतर-मुजोयंधारयाण जा च इयं । जीव-दया-हिंसाणं अंतरं तत्तियं जाण ।। ६७६ ॥ इय सुच्चा भणइ कठो जाणंति रायपुत्तया सव्वे । गयमाइ-कीलावण ममारिसा तावसा धम्मं ।। ६८०॥