________________
द्वितीयः प्रकाशः
यतः प्रोक्तम्
गुणदोषसमाहारेगुणानुगृन्हन्तिसाधवः क्षीरनीरसमाहारेहंसाः क्षीरमिवामलम् ॥ १ ॥ "
अने तेथी ते सत्पुरुषो आ जगतमां श्लाघा करवालायक छे. माटे हे उत्तमजीवो. हे भव्यो तमे तेवा सत्पुरुषोनी सोबत करशो. सत्पुरुषोनी सोबत कल्पवल्लीनी पेठे हमेशां शुं शुं उत्तमकार्य नथी करती अर्थात् सर्व उत्तमकार्यो करे छे. जुओ के ते कीर्त्तिनुं मूल नाखे छे, पापने दली नाखे छे, आनंदने उपजावे छे, परिश्रमने रोके छे, बुद्धिना विभवने उत्पन्न करे छे, शत्रुओने नाश करे छे, कल्याणने एकहुं करे छे, मनोहर बुद्धिने आपे छे तेमज बली भयने आच्छादित करे छे, एम पूर्वोक्त सर्व कार्य करे छे.
यतः
कीर्त्तिकन्दलयत्यघंदलयतिप्राल्हाद मुल्लासय त्यायासंनिरुणद्धिबुद्धिविभवंसूतेनिशितरिपून् ।। श्रेयःसञ्चिनुतेचबन्धुरधियंधत्तेपिधत्तेभयं किंकिंकल्पलतेवनैवतनुतेसद्यः सतांसङ्गतिः ॥ १ ॥”
परन्तु हे सज्जनो हे सभ्योपरना गुणोने तजीने छता अछता दोषोनेज ग्रहण करनारा एवा जे दुर्जनमाणसो होय तेनी सोबत नहीं करशो. दुर्जनमाणसो कागडाना जेवा स्वभावत्राळा होय छे. जेमके कागडो सर्व वस्तुनुं भक्षण करे, पण विष्टानुं भक्षण कर्याविना तृप्ति न पाये तेम दुर्जन
64
( ६७ )
"
