________________
श्रीप्रश्नोत्तरप्रदीपे.
माणसे पण परना अवर्णवाद बोल्या विना हर्ष न पामे. अर्थात्परना अवर्णवाद बोले त्यारेज हर्ष पामे. अहो शुं घणुं कही कrasो दुधेधोयोथको पण धोलो न थाय राजहंसपणाने न पाये तेम दुर्जनमाणस सत्कारकर्योथको पण सज्जनपणाने न पामे. उलटो सज्जनमाणसोना प्रते अनेकप्रकारे क्लेशने देवावाळो थाय छे.
( ६८ )
यतः प्रोक्तम्
“नविनापरिखादेनहृष्टोभवतिदुर्जनः ॥ काकःसर्वरसान्पीत्वाविनामेध्यंनतृप्यति ॥ १ ॥ खलःसत्क्रियमाणोपिददातिर्कलहंसताम् ॥ दुग्धधौतोपिकिंयातिवायसोकलहंसताम् ॥ २ ॥”
किम्बहुना अर्थात् तेवा दुर्जननीचमाणसोनी सोबत न करवी एज उत्तम भव्य जीवोने श्रेयकारी छे. जुओके हंसे नीचकागडानी सोबतकरी तो अन्ते मृत्युने पाम्यो तेनी कथा नीचे
मुजब .
एक दिवसे कोइ एकराजाए झाडनी हेठे पोतानो घोडो उभोराख्यो, अनेपोतेपण उभोरह्यो रवामां तेज झाडनी उपर एकराजहंस तथा एक कागडो ए बन्ने पक्षिओ बेठा - हता तेमां कागडाए राजाना उज्वलवस्त्र देखीने तेनीउपर विष्टानाखी, तेनाथी वस्त्र खराब थयां, ते जोइ राजाने रीसचडी ते वारे धनुषपर वाण चडावी फेंक्युं, तेवखते कागडो उडीगयो अने ते बांण हंसने वाग्युं, तेथी ते हंस तर - १ क्लेशम् २ काकः ३ राजहंसत्वम् .
