________________
- चतुर्थःप्रकाशः (१२७ ) वारमा मरण प्रत्ये पामेछे, क्रौश्वपक्षी नाचे माचे छे, नोलीओ राजी थायछे, अने कागडो हर्षने धरेछे,
यदुक्तम्. " दृष्ट्वानसविपंचकोरविहगोधत्तेविरागंदृशोर्हसःकुअतिसारिकाचवमतिकोशत्यजस्रंशुकःविष्टांमुञ्चतिमर्कटः परभृतःप्राप्नोतिमृत्युक्षणातक्रौञ्चोमाद्यतिहर्षवाँश्वनकुलःप्रीतिञ्चधत्तेदिकः ॥ १॥"
अत्र दृष्टान्त तरीके एक दिवस श्रीशोभनाचार्यजी श्रीउज्जयिनीपुरीमां पोताना संसारो भाइ धनपाल पंण्डितने घरेवहोरवा निमित्ते गयाछे. तेज दिवसे धनपालना घरमां तेना वैरिए मोदकमां झेरनखावेलुछे. ते झेरवाला मोदक लेइ आपवामांडया त्यारे आचार्यजीए कह्युके अमने ए मोदक नहींकल्पे. धनपाले कांके मोदकमां शुं झेरवालेलंछे ? आचार्यजीए कयुके हा, एमोदकमां झेरजछे. पछी परम्पराए पूछवाथी एमां झेरछे एवो निर्णय थयो त्यार पछी जीवितदान आपनार श्रीशोभनाचार्यजीने पूछयुके आपे शाथी जाण्युंके आमां झेरछे. उत्तर आपतां जणाव्युंके, आ पांजरामा रहेला चकोरपक्षीए आ मोदकोने देखीने आंखोमीचीदीधी तेथी अमे विचायुके आमोदकमा खरेखर झेरछे. वळीशास्त्रप्रमाण आपवा पूर्वोक्तकाव्य कही बताव्यो ते
सांभली धनपाल अजाएब थयो इत्यादि. ३१ प्रश्न-स्वीना अंग विषे कया कथा दिवसे क्या क्या काम रहेछ ? उत्तर-शुक्लपक्षमां पडवे पगना अंगुठे, वीजें पंजाए, त्रीजें पगनी
