________________
( १२८) श्रीपश्नोत्तरमदीपे.
घुटीए, चोथें ढींचणे, पांचमे जघने ( केडना आगला भागे ) छठे नाभीए, सातमें स्तने, आठमें बगलमां, नोमें गले, दशमें गालोए, अगीयारसे दांते, बारसे मुखे, तेरसें नेत्रोए, चौदशें केशपासे, अने पुनमें मस्तके, कृष्णपक्षमा पडवे माथे, बीजेंकेशे, एम अनुक्रमें वदमा उतरवू अने शुदमां चढवु एवीरीते स्त्रीओना एकेक अंगे एकेक दिवस कामनो वासो जाणवो.
यतः
“ अंगुष्टेपदगुल्फजानुजघनेनाभौचवक्षस्थलेकक्षा-- कंठकपोलदंतवदनेनेत्रेलकेमूर्द्धनि॥शुक्लाशुक्लविभागतोमृगदृशामंगेष्वनंगस्थितिमा॑धोगमनेनवामपदगापक्ष-- द्वयेलक्षयेत् ॥१॥” इतिवचनात्.
अत्र रहस्यार्थ एछेके, जे दिवसे जे अंगे अनंगनो वासो होयते दिवसे ते अंगने यथोचित मर्दन करवाथी स्त्री वश थायछे इति. उक्तरीते श्रीपुरनगरमां श्रीपति नामना परम श्रावक शेठने कमल नामनो पुत्रहतो अने ते सर्वे कळाओमां निपुण हतो तेनी पासे श्रीसर्वज्ञमूरिजीए कहेलुछे. अने ते वात श्रीविजयलक्ष्मीरिजीए उपदेशमासादग्रन्थमा दाखल करीछे, वळी पंडितश्रीवीरविजयजी महाराजे पण पूर्वोक्तवात श्रीस्थूलभद्रशीलवेलमां गोठवेलीछे. शास्त्र
व्याख्या नैवरसमय होयछे. माटे श्रृंगाररसयुक्तव्याख्या १ श्रृंगाररस, वीररस, करुणारस, हास्यरस, रौद्ररस, बीभत्सरस, भयरस, अद्भूतरस, अने शांतरस, एनवरस जाणवा.