________________
-
રપપ
રાજિમતી ગવાક્ષે બેઠી તી હતી. આંજી, મુખમાંજી, સિરધાર્યો ખૂપ, શોભે સુરૂપ, આ ગજરાજ, સુવર્ણ મસાજ, મેઘાડંબર છત્ર, પ્રતિષ્ટ પવિત્ર, ચઢયે વરરાજ, જાણે ઇંદ્રમહારાજ, કે મૂર્તિવંતે કામરાજ, શોભા સમાજ, પસ સૂર્ય મંગલિનિનાદ, ગદ ગદ્ય સ્ત્રી જનસાદ, આકાશે અનેક દેવ દેવાંગના, ઇંદ્ર ઈદ્રિાણી રંભા અપત્સરા આવે, મનને ભાવું, કિન્નરી ગીત ગાવે, સરસ્વતી વીણ વાયે, તુંબર ગંધર્વ નાચે, સહુ મન સાચે, કૃષ્ણ બલિભદ્ર દશે દશાર ઉમાહે, જીર્ણ દુર્ગ ભણે જાન આવે, જેમ ચેષ્ટમાસ ઉદ્ધાન, સાજન જનને અધિકે માન, યાચક જનને દેતાં દાન, હુઓ ધવલ મંગલ ઉચ્ચાર, આવીઓ વર તરણ બાર, જયે જેવણહાર, ધનધનરાજીમતી નાર, જેણીયે વર લાધે શ્રીનેમિકમાર.
હવે રાજિમતી ગવાક્ષમાં બેઠી થકી પ્રભુનું રૂપ દેખી મેહ પામી ચંદ્રાનના, મુગલોચના સખી સહિત વાર્તા કરતાં સખીયે કહ્યું કે, એ વર સર્વગુણ સંપૂર્ણ છે, પણ એક અવગુણ જે શ્યામવર્ણ છે, વરતે ગરે જોઈયે, રાજીમતી બેલી, એતે દૂધમાંહેથી પૂરા કાઢવા માંડ્યા, શ્યામવસ્તુ માંહે તે ઘણે ગુણ છે, ભમિ, ચિત્રાવેલી, અગર, કસ્તૂરી, મેઘ કીકી, કેશ, કશેટીનું, પાષાણુ, મસી, રાત્રિ, ઈત્યાદિક વસ્તુ શ્યામ હોય તો ભલી તથા ધોલી વસ્તુ કપૂર છે, તેને મરી અંગારાશું મેલ છે, ચિત્રામેં રેહણી શ્યામ હોય તે શોભે, વલી ગાર લુણ, અસ્થિ, હિમ, સ્વેત કુષ્ટ, એ માટે શું વખાણવા
ગ્ય છે, શ્યામ લવણે વરપ્રશંસ્ય દેખી લોચન અમી ભરાણી, અદયકમલ ઉલ્લેશ્યાં, મનના મરથ રૂ૫ વેલી પ્રસરતિ હવી ૭
