________________
(९४) मूल तथा अर्थ सहित. तिविहं, चउहा पंचविह दसविहं सम्मं ॥ मुरकतरुवीयभूयं । संपइरायाषपारिजा ॥१॥ एकविध तुज आणा रुची दुविहा, द्रव्य भावथी कहिये । निश्चयने व्यवहारे अथवा, समकीत दुविध सद्दहिये रे ॥
॥प्रा० स० ॥२॥ अर्थ-हे प्रभु ! एकपकारनुं समकीत ते तारी आणारूचिरुप अने बे प्रकार- समकीत ते द्रव्यथी अने भावथी, अथवा निश्चययी अने व्यवहारथी, एम वे प्रकारे श्रद्धा करवी. ॥२॥ सदहणाशुद्धि तुज आगम, परमारथ नवि जाणे।समकीत द्रव्यथकी तस कहिये, भावधीतत्व वखारे प्रा०स०॥३॥ ___अर्थ-हे प्रभु ! तमारा आगमने विषे शुद्ध श्रद्धा होय, अने परमार्थथी अजाण होय, तेने द्रव्यसमकीत कहेवाय छे. कर्जा छे के–तमेव सच्चं निस्संवकं । जं जिणेहिं पवेइयं ॥ तथा तन्व एटले परमार्थ जाणनारने भावथी समकीत कहेवाय छे, कां के.-जीवाइनवपयत्थे । जो जाणइ तस्स होइ सम्मत्तं ॥३॥ मिथ्यापुद्गलशुद्धनु वेदन, समकीत द्रव्य कहावे। भावधी तत्वरुचि पण तिमहिज। तत्वरुचिपरि भावे रे प्रा०स०॥४ ____ अर्थ-शुद्ध, मिश्र, अने अशुद्ध एवा मिथ्यात्वना त्रण पुंज थाय छे, तेमाथी जे शुद्ध पुंजनुं वेदवू तेनुं नाम द्रव्यसमकीत कहेवाय, अने उपर कह्या मुजब तत्वनी परिभावना वाळी जे रुचि तेज नाम भावसमकीत छे. ॥४॥ पुद्गलरूपी अरूपीअपुद्गल, एपण विविध तुं देखे ।क्षायोपशमिक वेदक पुद्गल, शेष अपुद्गल लेखे रे ॥प्रा०स०॥५॥
अर्थ-हे प्रभु ! पुद्गलिक समकीत ते रूपी, अने अपुद्ग
