________________
અતના સાથી ૩
७२
निद्धं महुरं पल्हायणिज्ज - हिअयंगमं अगलिअं च । तो सेहावेअव्वो सो खवओ पन्नवंतेण
॥१५७॥
તે નિર્યામા કરાવનાર ગુરૂ ક્ષપક (અનશન કરનાર) ને સ્નિગ્ધ, મધુર, હર્ષી આપનાર, હૃદયને ગમતું, અને સાચું વચન કહેતા શિખામણ આપે. ૧૫૭
संभरसु सुअण ! जं तं मज्झमि चउव्विहस्स संघस्स । वृढा महापइन्ना अहयं आराहस्सामि ॥ १५८ ॥
હે સત્ પુરૂષ ! તેં ચવિધ સ ંઘની વચ્ચે મેાટી પ્રતિજ્ઞા કરી હતી કે હું સારી રીતે આરાધના કરીશ તેનું સ્મરણ
४२. १५८
अरहंत - सिद्ध-केवलिपच्चक्रख सव्व - संघ - सक्खिस्स । पच्चक्खाणस्स कयस्स भंजणं नाम को कुणइ ? १५९ ॥
અરિહ'ત, સિદ્ધ, કેવલી અને સવ સોંધની સાક્ષીએ -પ્રત્યક્ષ કરેલા પચ્ચખ્ખાણના ભંગ કાણુ કરે ? ૧૫૯ भालुंकीण करुणं खज्जतेा घोरविअणत्तोवि । आराहणं पवन्नो झाणेण अवंतिसुकुमालो
॥ १६०॥
શિયાલણીથી અતિશય ખવાતા, ઘેાર વેદના પામતા પણ અવંતિસુકુમાલ ધ્યાનવડે આરાધના પામ્યા. ૧૯૦
मुग्गल्ल गिरिंमि सुकेासलोऽवि सिद्धत्थ - दइअओ भयवं । वग्धीए खज्जतो पडिवन्नो उत्तमं अट्ठ
॥१६१॥
