________________
ભક્તપરિણું પર્યાને
કોલવડે નંદ વિગેરે, અને માનવડે પરશુરામાદિ, માયાવડે પંડરજા (પાંડુ આર્યા) અને લેભવડે લેહાનંદાદિ દુઃખ પામ્યા છે. ૧૫૩ इय उवएसामयपाणएण पल्हाइअम्मि चित्तमि । जओ सुनिव्वओ सो पाऊण च पाणियं तिसिओ ॥१५४॥
આ પ્રકારના ઉપદેશ રૂપ અમૃતપાનવડે ભીના થએલા ચિત્તને વિષે, જેમ તરસ્ય માણસ પાણી પીને શાંત થાય તેમ તે શિખ્ય અતિશય સ્વસ્થ થઈને કહે છે. ૧૫૪
ઉપદેશામૃતનું ફળ રૂછી વધુ મતે ! મ—રંવા-તર– –fકું जं जह उत्तं तं तह करेमि विणओणओ भणइ ॥१५५॥
હે ભગવન્! હું ભાવ રૂપી કાદવને એલંગવાને દઢ લાકડી સમાન આપની હિતશિક્ષાને ઈચ્છું છું; આપે જે કહ્યું તે સ્વીકારી તેને અમલ કરું છું એમ વિનયથી નમેલા શિષ્ય કહે છે. ૧૫૫ जइ कहवि असुहकम्मो-दएण देहम्मि संभवे विअणा । अहवा तण्हाईया परीसहा से उदीरिज्जा ॥१५६।।
જે કઈ દિવસ (આ અવસરમાં) અશુભ કર્મના ઉદયથી શરીરને વિષે વેદના અથવા તૃષા વિગેરે પરિષહે તેને ઉત્પન્ન થાય ૧૫૬
