________________
શાલિભદ્ર અને ભદ્રા
૧૭
તે તે સુવર્ણની તક ગુમાવી દે છે; એટલું જ નહિ પણ તે સાથે તેવી તાનું પુન: આવવું દુધટ કરી મૂકે છે.
ભદ્રા પણ તાત! મને જે સૌથી માટે ડર છે તે તારા સુંદર દેહના અદનના નથી, પણ તારા પુનઃ પતનના છે. ભાગલાલસાને ત્યાગ આત્મા એક જ ક્ષણમાં સાધી શકતા નથી. તેણે બહુ ધૈ'થી પેાતાના રાગદ્વેષનું શાધન કરી પછી ઘટતા મા લેવા જોઈએ.
શાલિભદ્રેઃ પતન એ પણ વિજય છે. કાઇ શુભ પ્રવૃત્તિમાં અડધેથી હારી પાછા હઠવું એ મનુષ્યા ધારે છે તેમ હાર નથી, પણ આખી જીતને બદલે અડધી જીત છે. હારના ભયથી પ્રવૃત્તિ જ ન કરવી એ આખી હાર છે. અને આખી હાર કરતાં અડધી છત અને અડધી હાર એ શું ખાટી છે ? એક રૂપિયા કમાવા માટે પ્રવૃત્તિ કરનાર કદી અડધા રૂપિયા અથવા છેવટે એક પાઈ પણ મેળવીને આવે તે તે બિલકુલ ન કમાનાર કરતાં હજારગણું ઉત્તમ છે; કેમકે તે ૧૯૨ દુશ્મનમાંથી એકના તેા પરાજય કરી શકયેા છે. અને એક દુશ્મનને જીતનાર તે જીતમાંથી ખીજા દુશ્મતેને જીતવાનું તાજુ મળ પણ સાથે મેળવે જ છે. મૂખ` મનુષ્યા હારનારની હાંસી કરે છે, પણ ખરી રીતે તેવી હાંસી હારનારની નહિ પણ તેમની પાતાની મૂર્ખાઇની જ છે. માજી ! હું ‘ પડુ` ' એવા ભય આપ રાખશે નહિ. આપના જેવી માતાઓનું સંતાન એટલું અળ તે। અવશ્ય સ્ફુરાવી શકશે.
ભદ્રાઃ તારા સુવર્ણ સરખા હું રમણીય દેહનું દર્શન આ માતાથી કેમ સહી શકાશે ?. જો કે મારી આ ઇચ્છા સ્વાર્થની છે, તાપણુ મારી ભાવનાને ધક્કો ન આપવા એ તારા પ્રથમ ધર્મ છે.
