________________
સિદ્ધાંતસાર
૩૯;
કોઈ પણ રીતે અતિ દુલ ભ એવું, મનુષ્યપણું પામીને ડાહ્યા માણસાએ તેને ધ માને વિષે જેડવુ’
જેએ અજ્ઞાન, આળસ કે પ્રમાદવશાત્ કંઇ પણું. ધર્મકરણી કરતા નથી, તે માનવભવ હારી જાય છે અને અનંતકાળ સુધી સંસારમાં રખડે છે. અન્ય શબ્દોમાં કહીએ તા માનવજીવન એ આત્માના ઉદ્ધાર કરવાની મહાન તક છે અને તેને સુજ્ઞજનોએ અવશ્ય ઝડપી લેવી જોઈએ. જો એ તક ચૂકયા તા ભયંકર ભવસાગરમાં ભ્રમણ કરવાના વખત આવવાના અને તેમાં અનેક પ્રકારનાં અસહ્ય દુઃખેા ભાગવ્યે જ છૂટકા. તાત્પર્ય કે સુજ્ઞજનોએ આ અણુમેાલ તકનેા અવશ્ય ઉપયોગ કરી લેવા જોઈએ.
જૈન મહિષ આએ માનવજીવનનાં જે આઠ મધુર ફળે! કહ્યાં છે, તે પણ લક્ષ્યમાં રાખવા જેવાં છે : पूज्यपूजा दया दानं, तीर्थयात्रा जपस्तपः । श्रुतं परोपकार, मर्त्यजन्मफलाष्टकम् ||
(૧) પૂજ્ગ્યાની + પૂજા કરવી, (૨) સર્વાં પ્રાણીએ પર દયા રાખવી, (૩) યથાશક્તિ દાન દેવુ', (૪) તીર્થાંની યાત્રા કરવી, (પ) ઇષ્ટ મત્રના જપ કરવા, (૬) ખાદ્ય
+ અહીં પૂજ્ય શબ્દથી માતા-પિતા, વડીલો તથા વિશ્વ ગુરુ, કલાગુરુ અને ધર્મગુરુ સમજવા. તેમની પૂજા કરવી એટલે તેમના પ્રત્યે બહુમાન રાખવું અને તેમની બને તેટલી સેવા કરવી.
