________________
હી કારપ
पत्राष्टस्तु ही कारं स्फाटिककर्णिकोपरि । स्मरेदात्मानमत्रैवोपविष्टं धवलत्विषत् ॥ २१ ॥
૧૮૭
તે કમળ-તુ–તા. ત્રાટÈ:-આઠ પાંખડીએથી (યુક્ત છે.) અને નિોરિ—તેની કણિકાની ઉપર. સ્નાદિજાણે સ્ફટીકના બન્યા હેાય એવા. દી ાર-હોકાર વિરાજે છે. ત્રેવ–અહી' જ, આ હોંકારની મધ્યમાં જ. ધવવિત્ ધવલ પ્રકાશને ફેંકતા એવા. આત્માનં-પેાતાના આત્માને. સવિતું-બેઠેલા. મરે-મરવા, ચિંતવવા.
ક્ષીરસાગરની મધ્યમાં જે કમલ ચિતળ્યું, તેને આઠ પાંખડીએ ચિંતવવી અને તેની કણિકામાં એટલે મધ્ય ભાગમાં સ્ફટિકના જેવા સ્વચ્છ તથા શ્વેત એવા હી કાર ચિંતવવે. અને એ હી કારમાં ધવલ પ્રકાશને ફે'કી રહેલા એવા પાતે બેઠેલા છે, એમ ચિતવવું. એટલે કે હોંકારના સાલ બન–નિરાલ અન ધ્યાનના ચેાગે પેાતાની પાપરૂપી સર્વ કાલિમા નષ્ટ પામી છે અને પેાતે હવે શુભ-શુદ્ધપવિત્ર ભાવનારૂપી ધવલ પ્રકાશથી વિરાજી રહ્યો છે અને હી કારની સાથે ઓતપ્રોત થઈ રહ્યો છે, એવી ભાવના કરવી.
અહી અમને એટલું સ્પષ્ટ કરવા દે કે આવી ઉદાત્ત અને ભવ્ય ભાવનાઓ કરતાં કરતાં જ આત્માનું સર્વ કાલુષ્ય દૂર થાય છે અને તેનામાં રહેલા દિવ્ય પ્રકાશ ઝળહળી ઉઠી છે.
