________________
હીકારકલ્પ
૧૩૯ હવે તે યક્ષે જેને મુનિઓ પ્રત્યેના દ્વેષથી તેમને ઉપદ્રવ કરવા માંડે. તે એ રીતે કે કોઈ પણ જન મુનિ એ ઉદ્યાનમાં ઉતરે અને રાત્રે માગુ કરવા ઉઠે કે તેને ભોંય પર પાડી નાખે અને લેહી વમતા કરી મૂકે. બીજા સાધુ–સંન્યાસી વગેરે ત્યાં ઉતરે તેને એ કોઈ ઉપદ્રવ થાય નહિ. આવી ઘટના ઘણીવાર બની, તેથી જૈન સંઘ સમજી ગયો કે નકકી આ યક્ષ જૈન મુનિઓ પ્રત્યે વૈર રાખીને જ આ ઉપદ્રવ કરે છે. હવે શું કરવું ?
આખરે તેમણે પોતાના બે આગેવાનોને ભરૂચ નગરે મેકડયા કે જ્યાં આર્ય ખપૂટાચાર્ય નામના મહામંત્રવાદી જૈનાચાર્ય વિરાજતા હતા. તેમણે આચાર્યશ્રીને પરિસ્થિતિનું નિવેદન કર્યું, એટલે આચાર્યશ્રી તેમની સાથે ગુડશસ્ત્ર નગરે આવ્યા અને એ ઉદ્યાનમાં યક્ષના મંદિરમાં જ ઉતર્યા. ત્યાં તેઓ યક્ષની મૂર્તિ ઉપર પગ મૂકીને સૂઈ ગયા. એ મહામંત્રવાદી આચાર્યશ્રીના પ્રભાવ આગળ યક્ષનું તેજ હણાઈ ગયું. તે એમને કંઈ પણ કરી શકે નહિ. શેરને માથે સવાશેર, તે આનું નામ!
સવાર થયું અને પૂજારી આવ્યું. તેણે આચાર્યશ્રીને ત્યાંથી ઉઠાડવા પ્રયત્ન કર્યો, પણ એ શાના ઉઠે? તેમણે તે આખા શરીરે ચાદર લપેટીને ત્યાં બરાબર જમાવટ કરી દીધી હતી. આખરે પૂજારીએ રાજાને ખબર આપી, એટલે રાજાએ કોપાયમાન થઈને તેમને ઉઠાડવા માટે પિતાના માણસો મોકલ્યા અને તેમને હુકમ કર્યો કે જે
